rust...

Inderdaad een droomplek om een poosje te blijven!
De prijs was inclusief 3 maaltijden per dag. Eerst dacht ik wow, maar dat was ook wel noodzakelijk want ergens anders eten was niet mogelijk. In Kulur, het dichtstbijzijnde dorpje 4 kilometer verderop waren alleen een paar warungs waar je eerste levensbehoeften (en sigaretten natuurlijk) kon kopen. Omdat ik na een dag de enige gast was overlegde Sabah vaak wat we gingen eten, leuk! Hij of Ali, die het moest leren, kookte altijd. En altijd lekker, vaak vegetarisch of met vis.
Een nadeel waren wel de vele vele muggen en ander ongedierte... Regelmatig zat ik onder de bulten ondanks al mijn gesmeer...
De eerste avond regende het weer heel hard. Na het eten moest ik naar het toilet, was buitenom en geen paraplu... Hard lopend met een deksel (van een emmer ofzo) boven m'n hoofd ernaartoe. Had m'n lange rok aan, struikelde over een soort drempeltje en ik lag languit in een plas van zo'n 5 centimeter. Geen droge draad meer... Gelukkig m'n sarong bij me, altijd eigenlijk dus die kon ik vervolgens aan...
Overdag was er geen elektriciteit. Als het 's avonds te donker werd om nog wat te zien ging er 2 liter benzine o.i.d. in het aggregaat en was er elektriciteit tot een uur of 11 a 12. De eerste nacht was het wel wennen, die totale duisternis. Bij ons zie je altijd wel wat als je 's nachts je ogen open doet, maar hier was er geen enkel verschil... Gelukkig had ik 2 goede zaklantaarns bij me, dus ik redde me wel.
Toen ik dinsdagmorgen, de 2e dag, wakker was en lekker voor m'n huisje zat kwam Sabah zeggen dat hij naar de markt in Saparua, 12 kilometer verderop, ging. De "hoofdstad" van het eiland, ook een dorp dus... Hij vroeg of ik meewilde en snel gedoucht (koud uiteraard), aangekleed en achterop de ojek mee naar Saparua. Er waren 2 markten, op allebei geweest. Een bol sagu gekocht, Ali zou dit voor me/ons klaarmaken, ik wilde uiteraard sagu proeven! En een hele grote zoete ananas. Ik was aan het afdingen bij de vrouw maar ze wilde niet en iedereen had heel veel lol toen ze zei "atau makan harus beli" en ik dit bleek te verstaan(als je wilt eten, moet je hem kopen). Heb er geloof ik 3 of 4 keer ontbijt van gehad, bestrooid met gemalen kokos, lekkerrrrr!!! En de mannen hebben er natuurlijk ook van gegeten.
's Avonds een soort soep gegeten met de sagu die je erin kon doen, was ook alweer lekker! Heb op de markt ook maar even weer zo'n Chinese paraplu gekocht voor de korte momenten in de regen. Als je er langer dan 5 minuten mee liep kwam het water erdoor...:)
's Avonds met Upang, de oude man, heel veel oude Molukse liedjes gezongen, jawel! Hij was moslim en had ze al jaren niet meer gezongen, zingen is daar iets voor christenen... Maar wat ik kende, kende hij ook allemaal! Was echt fantastisch, hij was helemaal ontroerd, met name bij sommige liedjes, de mensen die ze kennen zullen zich er wel iets bij voor kunnen stellen, vooral "sioh mama" en "gandong e". Deed hem aam vroeger denken. Vlakbij de markt 's morgens 2 plastic zakken arak gekocht, was lekker en de zakken waren 's avons toen we naar bed gingen leeg...Heel gezellig dus!
De volgende keer vanaf woensdag, de 3e dag...