Banda Hatta
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
24 April 2014 | Indonesië, Pulau Banda Besar
YES! Back again, alive and kicking!
Maar ik zal ongeveer verdergaan waar ik was gebleven, proberen tenminste, zag dat het 10 dagen geleden was! Toen zat ik nog volop in Banda Naira. Een avond gegeten bij Abba, mooi buffet met allerlei lekkers. Was voor hier dan ook duur, wel ongeveer 6,- Euro! Maar heel gezellig, hele avond gepraat met Spaanse lady, Elvira, met wie Made hierheen was gereisd. Niet zo jong meer, kon haar niet schatten, maar ze maakte wel elke dag 2 duiken! En met nog wat Duitsers, was heel gezellig.De volgende morgen vroeg op, M. had geregeld dat we met 3 mannen gingen vissen bij pulau Manukang. Een rots-eiland, je kunt er niet aan land, alleen bij laagtij is er een klein stukje strand.
Was zo'n 1,5 uur varen, flink eind met hoge golven. Aangekomen de lijnen uit en wachten op de eerste vangst, dat werd een barracuda. Vervolgens nog 5 grote vissen, allemaal tonijn-achtigen, 2 heel groot van zo'n 15 kg p.st., de rest wat kleiner. Wat ik nog nooit eerder had gehad: toen we stillagen en steeds deinden voelde ik me niet helemaal senang... Soort van zeeziek...! Zo gauw we weer verder gingen was het over!
Gelukkig gingen de mannen (vissers) op een gegeven moment eten, toen
konden wij lekker het water in, stukje zwemmen, heerlijk! Grote zeeslang gezien bij de rotsen, brrrr.... De "baas" van de vissers, Mohammad, nodigde ons op de terugweg uit om 's avonds bij hem thuis de vis te komen eten. Ze haalden ons op met 2 ojeks, hij woonde nogal een eindje verder en lastig te vinden, maar toen we aankwamen was de vloer "gedekt", alles stond klaar voor de visite. De vrouwen kwamen erbij, een beetje lacherig en verlegen maar het was heel leuk! Mohammad had 4 kinderen, de andere, Abdullah, 6 en de oudste geen. Het was allemaal kinderen daar dus want iedereen kwam kijken naar die "bule" (blanke)....
Mooie avond, teruggelopen onder begeleiding van de oudste. Lag in bed de hele avond te deinen, m'n hele evenwichtsgevoel was verstoord!
De volgende dag regende het geregeld, was internet gesloten en niet veel gedaan. 's Middags naar Ceasar, een Indonesier die een duikschool heeft. Geregeld dat we de volgende dag, donderdag, met een "dive-boat" naar Banda Hatta gingen, samen met wat duikers (Frans/Duits) en wij om te snorkelen. We konden daar dan mooi meteen blijven. Na 2x snorkelen (ondertussen lunch, ieder een pannetje met rijst en toebehoren, op het strand) hebben ze ons afgezet bij een homestay aan het strand. Er waren maar 2 mensen, een Duits/Canadees stel, dat ons meteen welkom mocht heten want de baas, Sofyan, was er niet.
Op het hele eiland zijn 2 dorpjes, 1 klein en 1 heel klein. Wij zaten vlak bij het hele kleine. De vrouw van Sofyan kookte elke midag en avond voor ons want een restaurant o.i.d. was er niet. 's Avonds een kampvuur gemaakt en geluisterd naar de buurman die op het strand bij zijn huis mooie Molukse/Banda liedjes zat te zingen. De traditionele liedjes waar ik wel eens om word uitgelachen...:)! Later leerden we hem kennen, hij heette Suffry, had 2 vrouwen (en 2 huizen, voor ieder 1) en was op zoek naar een 3e uit Europa. Hij had een oogje op een Duitse, Sabrina, die daar ook 2 weken was geweest op vakantie. Volgens hem wilde ze wel met hem trouwen. Ik denk dat Sabrina wel hield van een grapje... Maar heb wel gezellig met hem gezongen!
We hadden alleen elektrisch van ongeveer 18 uur tot 21.30 's avonds. Dan ging onherroepelijk alle licht uit en moest je je behelpen met een kaars of een zaklantaarn. Geukkig had ik beide bij me. Wel even goed rekening mee houden v.w.b. opladen van apparatuur maar dat wende snel!
De volgende dag heel eind gesnorkeld. De homestay ligt direct aan het strand, eerst een stuk zand in het water, vervolgens een klein stukje koraal en dan meteen de "drop-off", de afgrond de diepte in. Prachtig om daar langs te snorkelen, direct de eerste dag al 2 schildpadden gezien en uiteraard ontelbare sooren vissen. Was bijna vergeten hoe mooi het was!!! Was jammer genoeg wel heel erg verbrand aan de achterkant van m'n benen, had wl een t-shirt aan maar blote benen, dom. Veel gesmeerd dus!
Aan het eind van de middag eerst koffie gedronken bij Sofyan en daarna gaan vissen. Zo mooi, vanaf de boot op het water de zon zien ondergaan! 2 Mooie vissen gevangen, goed voor het diner. 7 Dagen vis gegeten... 's Avonds in het donker nog even gezwommen. De eerste 2 dagen leken meteen al veel langer, tijd bestaat daar niet!
Morgen verder, cukup, genoeg voor nu! Amatoooo!
Maar ik zal ongeveer verdergaan waar ik was gebleven, proberen tenminste, zag dat het 10 dagen geleden was! Toen zat ik nog volop in Banda Naira. Een avond gegeten bij Abba, mooi buffet met allerlei lekkers. Was voor hier dan ook duur, wel ongeveer 6,- Euro! Maar heel gezellig, hele avond gepraat met Spaanse lady, Elvira, met wie Made hierheen was gereisd. Niet zo jong meer, kon haar niet schatten, maar ze maakte wel elke dag 2 duiken! En met nog wat Duitsers, was heel gezellig.De volgende morgen vroeg op, M. had geregeld dat we met 3 mannen gingen vissen bij pulau Manukang. Een rots-eiland, je kunt er niet aan land, alleen bij laagtij is er een klein stukje strand.
Was zo'n 1,5 uur varen, flink eind met hoge golven. Aangekomen de lijnen uit en wachten op de eerste vangst, dat werd een barracuda. Vervolgens nog 5 grote vissen, allemaal tonijn-achtigen, 2 heel groot van zo'n 15 kg p.st., de rest wat kleiner. Wat ik nog nooit eerder had gehad: toen we stillagen en steeds deinden voelde ik me niet helemaal senang... Soort van zeeziek...! Zo gauw we weer verder gingen was het over!
Gelukkig gingen de mannen (vissers) op een gegeven moment eten, toen
konden wij lekker het water in, stukje zwemmen, heerlijk! Grote zeeslang gezien bij de rotsen, brrrr.... De "baas" van de vissers, Mohammad, nodigde ons op de terugweg uit om 's avonds bij hem thuis de vis te komen eten. Ze haalden ons op met 2 ojeks, hij woonde nogal een eindje verder en lastig te vinden, maar toen we aankwamen was de vloer "gedekt", alles stond klaar voor de visite. De vrouwen kwamen erbij, een beetje lacherig en verlegen maar het was heel leuk! Mohammad had 4 kinderen, de andere, Abdullah, 6 en de oudste geen. Het was allemaal kinderen daar dus want iedereen kwam kijken naar die "bule" (blanke)....
Mooie avond, teruggelopen onder begeleiding van de oudste. Lag in bed de hele avond te deinen, m'n hele evenwichtsgevoel was verstoord!
De volgende dag regende het geregeld, was internet gesloten en niet veel gedaan. 's Middags naar Ceasar, een Indonesier die een duikschool heeft. Geregeld dat we de volgende dag, donderdag, met een "dive-boat" naar Banda Hatta gingen, samen met wat duikers (Frans/Duits) en wij om te snorkelen. We konden daar dan mooi meteen blijven. Na 2x snorkelen (ondertussen lunch, ieder een pannetje met rijst en toebehoren, op het strand) hebben ze ons afgezet bij een homestay aan het strand. Er waren maar 2 mensen, een Duits/Canadees stel, dat ons meteen welkom mocht heten want de baas, Sofyan, was er niet.
Op het hele eiland zijn 2 dorpjes, 1 klein en 1 heel klein. Wij zaten vlak bij het hele kleine. De vrouw van Sofyan kookte elke midag en avond voor ons want een restaurant o.i.d. was er niet. 's Avonds een kampvuur gemaakt en geluisterd naar de buurman die op het strand bij zijn huis mooie Molukse/Banda liedjes zat te zingen. De traditionele liedjes waar ik wel eens om word uitgelachen...:)! Later leerden we hem kennen, hij heette Suffry, had 2 vrouwen (en 2 huizen, voor ieder 1) en was op zoek naar een 3e uit Europa. Hij had een oogje op een Duitse, Sabrina, die daar ook 2 weken was geweest op vakantie. Volgens hem wilde ze wel met hem trouwen. Ik denk dat Sabrina wel hield van een grapje... Maar heb wel gezellig met hem gezongen!
We hadden alleen elektrisch van ongeveer 18 uur tot 21.30 's avonds. Dan ging onherroepelijk alle licht uit en moest je je behelpen met een kaars of een zaklantaarn. Geukkig had ik beide bij me. Wel even goed rekening mee houden v.w.b. opladen van apparatuur maar dat wende snel!
De volgende dag heel eind gesnorkeld. De homestay ligt direct aan het strand, eerst een stuk zand in het water, vervolgens een klein stukje koraal en dan meteen de "drop-off", de afgrond de diepte in. Prachtig om daar langs te snorkelen, direct de eerste dag al 2 schildpadden gezien en uiteraard ontelbare sooren vissen. Was bijna vergeten hoe mooi het was!!! Was jammer genoeg wel heel erg verbrand aan de achterkant van m'n benen, had wl een t-shirt aan maar blote benen, dom. Veel gesmeerd dus!
Aan het eind van de middag eerst koffie gedronken bij Sofyan en daarna gaan vissen. Zo mooi, vanaf de boot op het water de zon zien ondergaan! 2 Mooie vissen gevangen, goed voor het diner. 7 Dagen vis gegeten... 's Avonds in het donker nog even gezwommen. De eerste 2 dagen leken meteen al veel langer, tijd bestaat daar niet!
Morgen verder, cukup, genoeg voor nu! Amatoooo!
-
24 April 2014 - 09:02
Annie:
Je was dus écht in de 'middle of nowhere', met daar dus óók weer zulke aardige, gastvrije mensen! Gewéldig! Ook heb je je weer volledig kunnen uitleven m.b.t. het vissen op zee, ha ha ha! Ik wens je weer héél veel plezier toe aankomende tijd! GENIET nog van álles, want de tijd VLIEGT voorbij.... X
-
24 April 2014 - 09:42
Koos B.:
Wat was ik er graag bijgeweest daar bij Sofyan en dan Molukse/Banda liedjes horen en zingen! Wow!!! Laat ze maar lachen hoor Joke!
-
24 April 2014 - 09:45
Marja:
Hoi Joke.
O wat weer een heerlijke vakantie. Snorkelen, zwemmen vissen, nieuwe mensen ontmoeten en ZINGEN. Ik hoor het als ik je prachtige reisverslag lees. Geniet van alles. Tijd in nederland bestaat nog steeds en we zien je al heel snel terug. XXX -
24 April 2014 - 11:10
Ria:
Ha Joke,
we dromen even met je mee... geniet je dagen! -
24 April 2014 - 17:40
Harma:
Dag grote zus, je beleeft van alles!! Mooie reis zeg!
Nog heerlijk genieten!! knuffel Harma -
25 April 2014 - 10:24
Janet :
Wat een prachtig verhaal weer.
Hoe kun je in vredesnaam ooit weer wennen aan Nederland? -
25 April 2014 - 12:14
Joke Kruid:
Ja, de tijd vliegt, nog maar 2 weken... Ja Koos en dan hebben we ook nog niet eens de kans om samen te zingen! Tsja, weer wennen in Nederland kost even tijd maar lukt toch altijd weer, natuurlijk ook door alle lieve mensen die ik ken en die daar wonen... -
25 April 2014 - 12:15
Joke Kruid:
Enne trouwens: allemaal heel veel dank voor jullie reactie, fijn om te lezen! -
01 Mei 2014 - 15:07
Rudolf:
Ah!!! toe maar heerlijk Pepessan, ikan bakar /pangang ik geniet nu al
bagus Joke
<3 xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
