Banda Ay

Om 11 uur 's morgens vertrok de boot naar Ay. Gelukkig mocht ik verschillende dingen achterlaten bij Ros, heb maar 2 kleine rugzakken! Jammer genoeg was internet nog dicht voordat we vertrokken, anders had ik nog even wat kunnen schrijven!
Aangekomen op Ay stond er al weer iemand van een homestay te wachten.Maar ik wilde er eerst meer zien en ik wilde aan zee logeren! Het werd The Green Coconut. Redelijke kamers, wel weer basic, verder beetje hetzelfde: electriciteit alleen van 18-21.30 ongeveer. Hier kon je ook het water voor de mandibak alleen op die tijden bijvullen, op tijd aan denken dus!
Alweer een snorkelgebied en drop-off voor het huis.Alleen jammer genoeg een stuk minder mooi dan op Hatta! Er waren nog 2 stellen als gast: een Japans en een Canadees stel. Eerst mee gegeten, dat is hier meestal inbegrepen omdat er gen restaurants o.i.d. zijn en dan eet je meestal samen. Leuk mee gepraat.
De volgende ochtend gingen we naar de andere kant van het eiland, naar "Long Beach". Was nog wel een heel eindje lopen, op zich niet zo erg maar alweer was het bloedheet... Rob zat er ook al, poos gesnorkeld, wel mooier dan onze kant maar haalde het toch niet bij Hatta! Plus een heleboel rotzooi in het water, vieze plastic zakjes enzo. Wel een kleine haai gezien, dat dan weer wel... Die schijnen daar regelmatig voor te komen.
Voor de homestay, die in het midden van de huizen staat, spelen de hele dag kinderen in zee. 's Morgens en 's avonds het meest, maar ze zijn er altijd. En ze spelen overal mee, 1 had er een houten bootje maar ze hadden ook een groot vissengeraamte en verder visafval, brrrr... Ze gooien trouwens sowieso alles in zee, het is voor ons onvoorstelbaar, ze gebruiken hem gewoon als vuilnisvat! Zo jammer maar verander dat maar eens. Er zijn wel projecten voor maar dat gaat generaties duren ben ik bang!
De volgende morgen zit ik op het "balkon" (de kamer is op de bovenverdieping), zie ik prachtige vliegende vissen. Ze gaan heel snel, flitsen door en boven het water. Even later drijft er een dode kip... alles kan! Erna gewoon dat water in (wat moet je anders) en meteen een hele mooie aparte vis gezien. Bruin gespikkeld, wijde vinnen die leken op vleugels en een soort "antenne" op z'n kop. Hij schuifelde wat over de bodem, heel mooi!. We gingen met de boot (van Umar, de broer van Agil, de eigenaar) naar een stukje strand met mooi koraal en drop-off dichtbij. Tsja, wat je dichtbij noemt en wat je strand noemt. Het waren alleen maar ruwe rotsen, had m'n slippers niet mee uiteraard en kon daardoor bijna niet lopen! En het werd ook nog hoog water, ik vertrouwde het niets, we moesten de spullen steeds hoger leggen tot het bijna niet meer verder kon. Gelukkig kwam het water toen ook niet hoger... Maar was niet m'n leukste ochtend! Tegen lunchtijd werden we weer opgehaald en hebben we weer heerlijk gegeten. Moet zeggen dat de maaltijden echt heel lekker en verzorgd waren, beter dan op Hatta. Het bleek dat er nieuwe gasten waren gearriveerd, een Engels-Belgisch stel. Niet veel aan... Na de lunch nog weer gesnorkeld voor het huis, dat gaat nooit vervelen, je ziet altijd weer wat anders/nieuws! Maar misschien klinkt/leest het wel wat afgezaagd, zo veel heb ik de afgelopen weken verder niet gedaan... 's Avonds na het eten kwam Umar terug van het vissen. Ik vroeg hoeveel hij er had gevangen en hij zei "satu", 1. Maar wat voor een!!! Het was een reuzentrevalli, goed voor zo'n 60 a 70 kg. Hij was door 1 man niet op te tillen. Ik vroeg me af hoe hij dat helemaal alleen had klaargespeeld, in een klein bootje en met een te dunne lijn. Hij vertelde dat hij er ruim 1,5 uur over had gedaan om hem in de boot te krijgen... De hele avond zijn ze er mee bezig geweest om hem schoon te maken en we hebben er de volgende dag heerlijk van gegeten!
's Morgens naar een stuk strand dichtbij gegaan en gewacht tot de stroming minder werd om te snorkelen. En ja hoor, daar kwamen ze weer, heel langzaam zwemmend, een groep dolfijnen. Een hele grote soort deze keer, kon eerst bijna niet geloven dat het dolfijnen waren omdat de vinnen al zo groot waren. En...ze bleven precies waar we zaten een hele poos drijven, ze hadden daar waarschijnlijk een vergadering...:)! Uiteindelijk vertrokken ze richting oosten. Haha, nog geen kwartier later gingen ze weer de andere kant op en daarna nog een keer weer richting oosten... Al met al hebben we ze tussen zo'n beetje 11 en 14 uur 3x voorbij zien komen! Mooi hoor!
Aan het eind van de middag naar de homestay van Rob gegaan, the Green Peace, voor een biertje. Hij gaat morgen ook terug naar Naira en vervolgens ook vrijdag met de Tidar naar Ambon. Was ook weer gezellig, Mohammad, de eigenaar, een oudere man, kwam er bij zitten en we hebben zelfs nog samen Manise2 gezongen haha! Vervolgens op tijd naar bed, vanmorgen om 5.30 stond de wekker en om 7 uur zaten we op de boot. Terug naar Banda Naira!