Voorproefje
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
09 Februari 2015 | Nederland, Meppel
Selamat siang!
Ze liggen weer in het zicht, mijn rugzakken. Gelukkig nog helemaal klaar om weer met me mee te gaan! Nu alles er nog in....dat wordt zoals gewoonlijk weer een strijd gezien mijn (zelf-ingestelde) limiet van 14 kg.
Deze keer gaan ze waarschijnlijk redelijk wat dezelfde dingen zien als de vorige keer. De reis gaat als vanouds eerst weer naar Bali. Na een paar dagen / klein weekje daar vlieg ik weer naar Ambon, Molukken. Ook op dat mooie eiland zal ik een tijdje verblijven. Hoe lang, dat ligt aan de verbindingen van de diverse boten naar de andere eilanden. Ze hebben meestal een vaste route dus het eerste traject zal weer naar de Banda eilanden gaan. Omdat ik op het schema momenteel nog maar één vaart met data kan zien weet ik nog niet precies hoe lang de boot daar blijft dus ook niet hoe lang ik daar blijf. Deze keer is mijn plan om na Banda naar de Kei eilanden en Aru te gaan.
Even afwachten dus hoe & wat!
De keren dat ik langer ben geweest en dus een visum moest hebben voor 60 dagen (i.p.v. voor een week) had ik het regelen hiervan uitbesteed, het leek me een heel gedoe allemaal... Omdat ik nu wat meer tijd heb, had ik bedacht dat ik het deze keer ook zelf wel eens kon proberen. Dus vorige week op naar de Indonesische ambassade in den Haag. al al om 6.27 in de trein (vanwege de toegestane reistijden van mijn kaartje). Tegen 11.00 uur was ik via tram en voeten mooi op tijd bij de ambassade aangekomen. Het gebouw zag er uit zoals ik me een ambassade voorstelde: statig en mooi. Hek potdicht. Ernaast een ander hek(je) wat wel open kon. Daar ingegaan en ik zag een kleiner "gebouwtje" waar een bord hing dat hier de paspoorten en visa geregeld moesten worden. Eerst langs de portier, pas laten zien, logisch i.v.m. veiligheid e.d. Hij zei er meteen bij dat ik als ik wilde in de kantine wel wat kon eten. Dat verwacht je toch niet als je naar een ambassade gaat! Oké, ik ging naar binnen, gang, lege wachtkamer. Er waren twee loketten, één dicht en één met een mevrouw erachter. Jas uit, tas neergezet en gaan zitten. Zegt ze vriendelijk goedemorgen en vroeg of ik een nummer had. Nee dus, ik weer naar de gang waar ik een nummer op kon halen. De wachtruimte weer in en ik mocht meteen doorlopen naar het loket. Zoooo handig die nummertjes! De mevrouw was allervriendelijkst, de boel was zo geregeld en ik vroeg haar waar de kantine was. Ik moest door een ruimte waar je je echt in Indonesië waande. Een podium, stoelen, vlaggen e.d. en daarachter de kantine. Ik kwam binnen en zag niemand. Lege tafels en een soort buffetten, ook leeg. Er kwam nog een man binnen die vervolgens alleen maar met zijn telefoontje zat te spelen. Hem toch maar aangesproken maar hij wist verder ook niet hoe het zat. Na 10 minuten wachten mijn jas maar weer aangetrokken en terug de hal in. Het moest zo zijn, want daar liep net een andere mevrouw die zei dat het eten er zo aankwam. Wat ook inderdaad zo was! Ik moest mee naar een andere ruimte waar al lekkere gebakken dingetjes stonden en waar de tassen met eten open gingen. Ik moest maar snel wat nemen want straks was alles op, de mensen van de ambassade kwamen n.l. zo allemaal eten... Zo gezegd zo gedaan en ik zat daar prinsheerlijk op een stoel te eten en binnen de kortste keren waren er allemaal mensen om hun eten op te halen. Het voelde werkelijk net of ik in Indonesië was, iedereen sprak uiteraard bahasa, alles was Indonesisch ingericht en aangekleed, het ging precies zo als daar. Ik geloof dat ik op dat moment weer besefte dat ik er over een paar weken ook echt weer ben!
Onverwacht mooie ervaring dus! En het mooiste is dat ik deze week mijn paspoort met visum weer op mag halen, wie weet is er dan 's middags nog wat eten over haha! Naast dat het veel leuker is, is het bijkomend voordeel dat dit stukken goedkoper is dan het te laten regelen!
Tsja, dit was eigenlijk mijn eerste stukje "Indonesië" van deze blog.
De volgende hoop ik te schrijven vanuit Ubud (als er tenminste verder geen vermeldenswaardige dingen gebeuren).
Sampai nanti semua (tot later allemaal)!
Ze liggen weer in het zicht, mijn rugzakken. Gelukkig nog helemaal klaar om weer met me mee te gaan! Nu alles er nog in....dat wordt zoals gewoonlijk weer een strijd gezien mijn (zelf-ingestelde) limiet van 14 kg.
Deze keer gaan ze waarschijnlijk redelijk wat dezelfde dingen zien als de vorige keer. De reis gaat als vanouds eerst weer naar Bali. Na een paar dagen / klein weekje daar vlieg ik weer naar Ambon, Molukken. Ook op dat mooie eiland zal ik een tijdje verblijven. Hoe lang, dat ligt aan de verbindingen van de diverse boten naar de andere eilanden. Ze hebben meestal een vaste route dus het eerste traject zal weer naar de Banda eilanden gaan. Omdat ik op het schema momenteel nog maar één vaart met data kan zien weet ik nog niet precies hoe lang de boot daar blijft dus ook niet hoe lang ik daar blijf. Deze keer is mijn plan om na Banda naar de Kei eilanden en Aru te gaan.
Even afwachten dus hoe & wat!
De keren dat ik langer ben geweest en dus een visum moest hebben voor 60 dagen (i.p.v. voor een week) had ik het regelen hiervan uitbesteed, het leek me een heel gedoe allemaal... Omdat ik nu wat meer tijd heb, had ik bedacht dat ik het deze keer ook zelf wel eens kon proberen. Dus vorige week op naar de Indonesische ambassade in den Haag. al al om 6.27 in de trein (vanwege de toegestane reistijden van mijn kaartje). Tegen 11.00 uur was ik via tram en voeten mooi op tijd bij de ambassade aangekomen. Het gebouw zag er uit zoals ik me een ambassade voorstelde: statig en mooi. Hek potdicht. Ernaast een ander hek(je) wat wel open kon. Daar ingegaan en ik zag een kleiner "gebouwtje" waar een bord hing dat hier de paspoorten en visa geregeld moesten worden. Eerst langs de portier, pas laten zien, logisch i.v.m. veiligheid e.d. Hij zei er meteen bij dat ik als ik wilde in de kantine wel wat kon eten. Dat verwacht je toch niet als je naar een ambassade gaat! Oké, ik ging naar binnen, gang, lege wachtkamer. Er waren twee loketten, één dicht en één met een mevrouw erachter. Jas uit, tas neergezet en gaan zitten. Zegt ze vriendelijk goedemorgen en vroeg of ik een nummer had. Nee dus, ik weer naar de gang waar ik een nummer op kon halen. De wachtruimte weer in en ik mocht meteen doorlopen naar het loket. Zoooo handig die nummertjes! De mevrouw was allervriendelijkst, de boel was zo geregeld en ik vroeg haar waar de kantine was. Ik moest door een ruimte waar je je echt in Indonesië waande. Een podium, stoelen, vlaggen e.d. en daarachter de kantine. Ik kwam binnen en zag niemand. Lege tafels en een soort buffetten, ook leeg. Er kwam nog een man binnen die vervolgens alleen maar met zijn telefoontje zat te spelen. Hem toch maar aangesproken maar hij wist verder ook niet hoe het zat. Na 10 minuten wachten mijn jas maar weer aangetrokken en terug de hal in. Het moest zo zijn, want daar liep net een andere mevrouw die zei dat het eten er zo aankwam. Wat ook inderdaad zo was! Ik moest mee naar een andere ruimte waar al lekkere gebakken dingetjes stonden en waar de tassen met eten open gingen. Ik moest maar snel wat nemen want straks was alles op, de mensen van de ambassade kwamen n.l. zo allemaal eten... Zo gezegd zo gedaan en ik zat daar prinsheerlijk op een stoel te eten en binnen de kortste keren waren er allemaal mensen om hun eten op te halen. Het voelde werkelijk net of ik in Indonesië was, iedereen sprak uiteraard bahasa, alles was Indonesisch ingericht en aangekleed, het ging precies zo als daar. Ik geloof dat ik op dat moment weer besefte dat ik er over een paar weken ook echt weer ben!
Onverwacht mooie ervaring dus! En het mooiste is dat ik deze week mijn paspoort met visum weer op mag halen, wie weet is er dan 's middags nog wat eten over haha! Naast dat het veel leuker is, is het bijkomend voordeel dat dit stukken goedkoper is dan het te laten regelen!
Tsja, dit was eigenlijk mijn eerste stukje "Indonesië" van deze blog.
De volgende hoop ik te schrijven vanuit Ubud (als er tenminste verder geen vermeldenswaardige dingen gebeuren).
Sampai nanti semua (tot later allemaal)!
-
09 Februari 2015 - 15:07
Jeannette:
Hoi Joke,
Ik wens je heel veel plezier en leuk om je ervaringen zo mee te maken!
Geniet ervan -
09 Februari 2015 - 15:15
Tabitha Maatoke:
Wat leuk dat je weer op vakantie bent, Heel veel plezier en ik lees wel jouw reisverslagen, Jempol
-
09 Februari 2015 - 15:46
Dirk & Noortje:
Ja Joke, 25 februari is het alweer zover. Met Garuda Airlines om 17.05 uur met vluchtnummer 89 rechtstreeks naar Jakarta. dit heb ik toch goed begrepen hè ? Ik ga je namelijk volgen op Flightradar tijdens het vliegen, en in Indonesië ga ik jou ook volgen !!! ( via jou reisverslagen.)
Dizzu keer ek ut trouw'ns niet in ut Drei'jns uskreem, mar ik opu daj ut in ut Nedurlaans ook kun'n leez'n.
Wi'j wei'jns'n oe éééééél veulu pluzier daor an du aandurru kaantu van du weer'ldbollu.
Guj èj en du artulukku groet'n van oewns mit zien beid'n, Dirk & Noortje. -
09 Februari 2015 - 16:04
Annie:
'k Verheug me nu al op al je reisverslagen!!!! 't Is altijd weer een feestje om ze te lezen!!!!! Dit voorproefje was al heerlijk om te lezen, ha ha ha!!!! En wat betreft dat 'nummertje trekken' in die 'volle wachtkamer....', dat herken ik!: regelmatig kom ik in een apotheek (voor m'n werk) waar ik tóch een nummertje moet trekken ondanks dat er geen andere wachtenden voor mij zijn...
'k Wen je héééél veel succes met de laatste voorbereidingen, geniet deze week nog een keer van je 'ambassade-dagje' en je kunt nu bijna aftellen op je vingers......jippieieieieieie!!!!!!! Ik spreek je aankomende tijd nog wel regelmatig live :-) , dus je een hééééle fijne reis toewensen doe ik persoonlijk nog wel! X, An -
09 Februari 2015 - 16:53
Koos Brouwer:
Perjalanan yang baik dan bersenang-senang!
-
09 Februari 2015 - 17:02
Janet:
Wat een heerlijke voorpret! -
09 Februari 2015 - 17:07
Binie Wijbrands:
Goede reis, leuk om je reisverslagen weer te lezen.
-
09 Februari 2015 - 18:14
Rita De Vries:
wat een mazzelaar ben je weer ! wij moeten voor zoiets naar Restaurant Garoeda in Den Haag< ook lekker hoor !
verder nogmaals een goede reis en Hans en ik kijken weer uit naar je reisverslag en bijzondere ervaringen.
Groetjes , Rita. -
09 Februari 2015 - 18:30
Marja Logtmeijer:
Geweldig dat je dit weer gaat doen l, wat een lef. Veel plezier met je voorbereidingen en een heel goede reis , dat je mag genieten en wij met jou.
groetjes Marja. -
09 Februari 2015 - 21:13
Dot:
Prachtig verhaal Jook! Het is toch wat..... heerlijk :-)
Geniet maar weer lekker van je voorpret.............
xx, Dot -
10 Februari 2015 - 09:00
Sonja:
Hoi Joke!
Fantastisch dat je weer op reis gaat. Ik wens je n hele mooie tijd.
Uiteraard ga ik je ook via je blog volgen. Bali, Ambon en Kei Ketjil
Ben ik ook geweest, benieuwd naar je ervaringen daar!
Geniet, geniet, geniet...dan geniet ik mee hihihi! Lfs. Sonja
-
10 Februari 2015 - 14:26
Gea Hilberts:
Joke wij wensen je een mooie tijd op de molukken en de andere plaatsen die je gaat bezoeken .geniet er van en pas je ook een beetje op je zelf? ik volg je ook .veel plezier en veel liefs.
-
10 Februari 2015 - 15:29
Ramona En Jan :
Hoi Joke,
Veel mooie dingen en natuurlijk ook inspiratie voor lekker eten. Ha, ha.
groetjes van Ramona en Jan -
10 Februari 2015 - 18:51
Lieve Uit België:
Goede reis en veilig terug thuis !!
We volgen U vanuit onze luie zetel (of liever bed)
Nog thuis op Elines verjaardag? -
11 Februari 2015 - 08:53
Jannie Voerman:
hoi Joke, hele fijne tijd in Indonesie!!!Ik wist dat je ging maar dat je er nu al bent, geniet ervan.Verheug me nu al op alle mooie reisverhalen,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
