Dubbel water
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
07 Maart 2015 | Indonesië, Lovina
Selamat sore semua!
Deze keer is het al wat later dat ik aan schrijven toekom. Niet dat ik het druk had, maar ach er is altijd wel wat te doen ook al is het 's middags even slapen haha...
Donderdagavond natuurlijk weer lekker gegeten in de warung en meteen aan Sari (had ik al gemeld dat de ene niet Kira heette maar Sari?) gevraagd of ze iemand wist die er met me op uit wilde. Had het vreemd gevonden als ze 'nee' had gezegd maar natuurlijk wist ze wel iemand: haar man! Ook weer geregeld, om 9.30 zou ik bij de warung zijn. En op die tijd was ik er uiteraard ook...het bleek alleen niet haar man, maar haar zoon Ketut te zijn die met me meeging. Ik heb de kaart van heel Bali jammer genoeg in Ubud gelaten en had niet gechekt hoe en waar... Ik had 2 doelen uitgekozen waarvoor we voor het ene aan het eind van de straat linksaf moesten en voor het andere rechtsaf. Niet zo heel handig dus. Met name voor mezelf, ik was een prijs overeengekomen maar moest daarvoor wel heeeel lang achterop zitten.
Vertrokken, eerst naar de watervallen waar jullie inmiddels de foto van hebben gezien. Tenminste als je op Facebook zit, anders lukt het niet, ik kan hier weer geen foto's toevoegen. Maar na de reis komt er wel weer een album dus wanhoop niet!
Na ruim een uur rijden, het laatste stuk over een voor mij niet geheel happy voelend smal paadje met aan weerszijden water, waren we er. Inmiddels ben ik wel bij meerdere watervallen geweest dus het was geen verrassing dat we nog een flink eind moesten lopen. Maar je hebt lopen en lopen... Het eerste stuk ging nog wel, dat was alleen flink dalen, op een nat en glad paadje. Met mijn teenslippers. Daarna werd het menens, de trappen begonnen. Ook nat, smal, zonder leuning, hoge treden, kortom ik moest er iets voor over hebben. Het laatste stuk was helemaal spannend, toen moesten we verschillende keren de rivier oversteken. Slippertjes uit, handje vasthouden en daar ging ik... Plus een keer vasthouden aan een touw. Maar... het was wel heel fantastisch! Inderdaad Annie, allemaal nevel, lekker verkoelend. En lastig om foto's te maken, alles werd nat. We waren inmiddels een soort mini warung gepasseerd waar je wat drinken kon kopen. Dus op de terugweg even lekker aan de koffie. Waarvoor het water werd gekookt/verwarmd op een houtvuurtje ernaast. Ik dacht dsat we klaar waren maar er bleken nog andere watervallen te zijn die er ook bijhoorden, langs nog weer een ander paadje. Nou ja, ik was er nu toch (zou Willem zeggen) dus die kant maar op. Was gelukkig niet zo heel ver maar wel weer inspannend. Het laatste stuk heb ik gelaten voor wat het was, allemaal rotsen. Er was een zwembassin maar ik had toch niets bij me dus ik vond het wel goed zo, ik kon de andere 3 goed zien en niet te vergeten horen!
Onderweg had ik mijn slipper weer vol bloed staan, in Ubud had ik mijn grote teen gestoten tegen een steen die daar ergens in het wilde weg lag met een behoorlijke wond tot gevolg. Die was (dank zij de aloe gelly uiteraard haha) mooi genezen maar in de rivier aan een rots weer opengehaald. Pfff, voel hem nu nog maar gaat weer de goede kant op, ik blijf nog maar even smeren.
De terugtoicht was uiteraard een ander verhaal. Als je de foto hebt gezien weet je hoe hoog ik weer moest klimmen... gelukkig heb ik geen foto's van mijn hoofd toen. Ik moest echt een paar keer rusten maar we kwamen een paar mensen tegen die naar beneden gingen en die liepen daarbij al te puffen (de vrouwen). Al met al vond ik dat ik me niet hoefde te schamen voor mijn conditie!
Weer op de motor en de andere kant op. Onderweg in Singaraja in een warung iets gegeten, ik zou het nog wel een poosje uithouden maar mijn begeleider leek me een gezonde jonge vent dus die zou wel trek hebben, en dat was ook zo. Wat wel heel jammer was, was dat het niet lang daarna begon te regenen. En wat nog veel jammerder was, was dat het daarna de hele dag niet weer droog werd! Gelukkig had ik zo'n dun plastic regenjasje mee, dat ik in de haast binnenstebuiten had aangetrokken maar wat wel wat bescherming bood.
Aangekomen bij de tempel, weer na ongeveer een uur rijden, goot het nog steeds. Hij ligt er heel mooi in het groen. Eerst kwam je in een meditatieruimte en verderop stonden meerdere gebouwen. Vond de meeste indrukwekkend, vooral omdat er buiten de " altaren" met offers voor Buddha heel weinig instond. Wel heel veel meditatiekussentjes in de hoeken. Wat ik ook bijzonder vond was om in een boeddistische tempel zo veel hindoeistische onderdelen te zien. Zowel qua offers als qua beelden. Of het aan het weer lag weet ik niet, maar er was bijna niemand. Ik had wel wat monniken ofzo verwacht, maar er waren alleen wat Indonesische jongens/mannen die de boel een beetje in de gaten hielden. Ik kon door de regen bijna geen foto's maken buiten maar gelukkig zag ik ergens paraplu's staan. Daar maar eentje van meegenomen, dan bleef m'n toestel tenminste droog (en ikzelf ook ja). Achteraan was een soort gebouw met allemaal stoepa's, een "kleine Borobudur". Mooi!
Ketut had al die tijd op me gewacht, denk dat hij blij was dat ik er weer aankwam. In de regen teruggereden naar onze straat, ik moet zeggen dat ik wel aan een beetje rust toe was!
Gisteravond weer heerlijk gegeten bij Sari, sate ayammmmm....
Vandaag verder eigenlijk niet veel gedaan, veel gelezen. Heb gisteren in de warung van Sari een boek onder het stof vandaan gehaald wat ik nu aan het lezen ben, het mijne was uit.
Laat opgestaan, werd vannacht om een uur of 4 wakker en kon nooit een keer weer slapen. Maar lekker gaan lezen... Vanmiddag nog een poos aan zee gezeten, hert regende nog heeel fijntjes, door de warmte werd je eigenlijk niet nat, het verdampte direct. En bij het zwembad gelegen, ook lekker!
Verder ben ik ook nog wat aan het werk hier en met zaken bezig... Benieuwd wat er van komt... De zon schijnt inmiddels weer, zo lang het nog duurt voor het donker is, en m'n laatste avond hier is alweer aangebroken. Heb het hier heerlijk gehad, dit kleinschalige spreekt me aan, contact met de mensen, ik weet al zeker dat ik hier wel eens weer ga komen!
En dan nu maar eens weer aan het diner, wat vervelend als je niets beters te doen hebt dan iets lekkers uit te zoeken! (Zat trouwens btw vanmiddag voor de lunch aan een salade, zaten er 3 Nederlanders aan het tafeltje naast me. Ze waren niet echt negatief maar aan alles mankeerde wel wat. De mensen waren bijv. niet te vertrouwen, omdat ze moesten afdingen. De kamers in de hotels waren te groot of te klein. En ze hadden in de winkels in Lovina alleen maar kleren van 2 jaar geleden... Zooo blij dat ik dit soort zelden tegenkom). Voor iedereen verder nog een fijn weekend en tot in Ubud maar weer!
Sampai nanti semua!
Deze keer is het al wat later dat ik aan schrijven toekom. Niet dat ik het druk had, maar ach er is altijd wel wat te doen ook al is het 's middags even slapen haha...
Donderdagavond natuurlijk weer lekker gegeten in de warung en meteen aan Sari (had ik al gemeld dat de ene niet Kira heette maar Sari?) gevraagd of ze iemand wist die er met me op uit wilde. Had het vreemd gevonden als ze 'nee' had gezegd maar natuurlijk wist ze wel iemand: haar man! Ook weer geregeld, om 9.30 zou ik bij de warung zijn. En op die tijd was ik er uiteraard ook...het bleek alleen niet haar man, maar haar zoon Ketut te zijn die met me meeging. Ik heb de kaart van heel Bali jammer genoeg in Ubud gelaten en had niet gechekt hoe en waar... Ik had 2 doelen uitgekozen waarvoor we voor het ene aan het eind van de straat linksaf moesten en voor het andere rechtsaf. Niet zo heel handig dus. Met name voor mezelf, ik was een prijs overeengekomen maar moest daarvoor wel heeeel lang achterop zitten.
Vertrokken, eerst naar de watervallen waar jullie inmiddels de foto van hebben gezien. Tenminste als je op Facebook zit, anders lukt het niet, ik kan hier weer geen foto's toevoegen. Maar na de reis komt er wel weer een album dus wanhoop niet!
Na ruim een uur rijden, het laatste stuk over een voor mij niet geheel happy voelend smal paadje met aan weerszijden water, waren we er. Inmiddels ben ik wel bij meerdere watervallen geweest dus het was geen verrassing dat we nog een flink eind moesten lopen. Maar je hebt lopen en lopen... Het eerste stuk ging nog wel, dat was alleen flink dalen, op een nat en glad paadje. Met mijn teenslippers. Daarna werd het menens, de trappen begonnen. Ook nat, smal, zonder leuning, hoge treden, kortom ik moest er iets voor over hebben. Het laatste stuk was helemaal spannend, toen moesten we verschillende keren de rivier oversteken. Slippertjes uit, handje vasthouden en daar ging ik... Plus een keer vasthouden aan een touw. Maar... het was wel heel fantastisch! Inderdaad Annie, allemaal nevel, lekker verkoelend. En lastig om foto's te maken, alles werd nat. We waren inmiddels een soort mini warung gepasseerd waar je wat drinken kon kopen. Dus op de terugweg even lekker aan de koffie. Waarvoor het water werd gekookt/verwarmd op een houtvuurtje ernaast. Ik dacht dsat we klaar waren maar er bleken nog andere watervallen te zijn die er ook bijhoorden, langs nog weer een ander paadje. Nou ja, ik was er nu toch (zou Willem zeggen) dus die kant maar op. Was gelukkig niet zo heel ver maar wel weer inspannend. Het laatste stuk heb ik gelaten voor wat het was, allemaal rotsen. Er was een zwembassin maar ik had toch niets bij me dus ik vond het wel goed zo, ik kon de andere 3 goed zien en niet te vergeten horen!
Onderweg had ik mijn slipper weer vol bloed staan, in Ubud had ik mijn grote teen gestoten tegen een steen die daar ergens in het wilde weg lag met een behoorlijke wond tot gevolg. Die was (dank zij de aloe gelly uiteraard haha) mooi genezen maar in de rivier aan een rots weer opengehaald. Pfff, voel hem nu nog maar gaat weer de goede kant op, ik blijf nog maar even smeren.
De terugtoicht was uiteraard een ander verhaal. Als je de foto hebt gezien weet je hoe hoog ik weer moest klimmen... gelukkig heb ik geen foto's van mijn hoofd toen. Ik moest echt een paar keer rusten maar we kwamen een paar mensen tegen die naar beneden gingen en die liepen daarbij al te puffen (de vrouwen). Al met al vond ik dat ik me niet hoefde te schamen voor mijn conditie!
Weer op de motor en de andere kant op. Onderweg in Singaraja in een warung iets gegeten, ik zou het nog wel een poosje uithouden maar mijn begeleider leek me een gezonde jonge vent dus die zou wel trek hebben, en dat was ook zo. Wat wel heel jammer was, was dat het niet lang daarna begon te regenen. En wat nog veel jammerder was, was dat het daarna de hele dag niet weer droog werd! Gelukkig had ik zo'n dun plastic regenjasje mee, dat ik in de haast binnenstebuiten had aangetrokken maar wat wel wat bescherming bood.
Aangekomen bij de tempel, weer na ongeveer een uur rijden, goot het nog steeds. Hij ligt er heel mooi in het groen. Eerst kwam je in een meditatieruimte en verderop stonden meerdere gebouwen. Vond de meeste indrukwekkend, vooral omdat er buiten de " altaren" met offers voor Buddha heel weinig instond. Wel heel veel meditatiekussentjes in de hoeken. Wat ik ook bijzonder vond was om in een boeddistische tempel zo veel hindoeistische onderdelen te zien. Zowel qua offers als qua beelden. Of het aan het weer lag weet ik niet, maar er was bijna niemand. Ik had wel wat monniken ofzo verwacht, maar er waren alleen wat Indonesische jongens/mannen die de boel een beetje in de gaten hielden. Ik kon door de regen bijna geen foto's maken buiten maar gelukkig zag ik ergens paraplu's staan. Daar maar eentje van meegenomen, dan bleef m'n toestel tenminste droog (en ikzelf ook ja). Achteraan was een soort gebouw met allemaal stoepa's, een "kleine Borobudur". Mooi!
Ketut had al die tijd op me gewacht, denk dat hij blij was dat ik er weer aankwam. In de regen teruggereden naar onze straat, ik moet zeggen dat ik wel aan een beetje rust toe was!
Gisteravond weer heerlijk gegeten bij Sari, sate ayammmmm....
Vandaag verder eigenlijk niet veel gedaan, veel gelezen. Heb gisteren in de warung van Sari een boek onder het stof vandaan gehaald wat ik nu aan het lezen ben, het mijne was uit.
Laat opgestaan, werd vannacht om een uur of 4 wakker en kon nooit een keer weer slapen. Maar lekker gaan lezen... Vanmiddag nog een poos aan zee gezeten, hert regende nog heeel fijntjes, door de warmte werd je eigenlijk niet nat, het verdampte direct. En bij het zwembad gelegen, ook lekker!
Verder ben ik ook nog wat aan het werk hier en met zaken bezig... Benieuwd wat er van komt... De zon schijnt inmiddels weer, zo lang het nog duurt voor het donker is, en m'n laatste avond hier is alweer aangebroken. Heb het hier heerlijk gehad, dit kleinschalige spreekt me aan, contact met de mensen, ik weet al zeker dat ik hier wel eens weer ga komen!
En dan nu maar eens weer aan het diner, wat vervelend als je niets beters te doen hebt dan iets lekkers uit te zoeken! (Zat trouwens btw vanmiddag voor de lunch aan een salade, zaten er 3 Nederlanders aan het tafeltje naast me. Ze waren niet echt negatief maar aan alles mankeerde wel wat. De mensen waren bijv. niet te vertrouwen, omdat ze moesten afdingen. De kamers in de hotels waren te groot of te klein. En ze hadden in de winkels in Lovina alleen maar kleren van 2 jaar geleden... Zooo blij dat ik dit soort zelden tegenkom). Voor iedereen verder nog een fijn weekend en tot in Ubud maar weer!
Sampai nanti semua!
-
07 Maart 2015 - 12:00
Annie:
Wát weer een prachtig avonturen-verhaal! Maar die slippers.......tja.....waarom doe je dan ook van die slippers aan tijdens wandelingen op slechte wegen....en je weet hoe ik over 'op blote voeten lopen...' denk! ;-) Hopelijk loop je geen infectie op na deze wandeling!
Erg jammer dat het nu al zo vaak geregend heeft (is het nu regenseizoen daar? kun je nog veel meer regen verwachten aankomende tijd?)
Ik heb toch altijd zoveel bewondering voor het feit, dat je juist die plekken opzoekt, waar de meeste georganiseerde ('Jan Toerist...') reizigers niet naar toe gaan. Je komt dan wel op héél bijzondere plekken! En wat toch prachtig, dat je altijd weer een plaatselijk bewoner bereid vindt, jou te vervoeren (en in dit geval: blijft wachten op je in de regen!)
Nu dus weer terug naar Ubud en je voorbereiden op je doorreis volgende week. Geniet nog maar even lekker van de rust en van het zwembad! En hopelijk hoef je je niet te vaak meer te ergeren aan die 'Jan Toeristen, die altijd wat te klagen hebben!!!' :-(
Liefs en dikke kus, An
-
07 Maart 2015 - 15:08
Binie:
Weer genoten van je reisverslagen. -
07 Maart 2015 - 16:41
Monique:
Je maakt MOOI situaties mee Joke.
Erg leuk dat je ,,zelf,, je route bepaald .
Dan zie je idd hele mooi dingen.
En niet het geijkte.
Ja .....die slippers....
Niet handig....
Maar jakomt ook weer goed.
Nog veel reis plezier.
En veel mooi verhalen maken.
Groetjes -
07 Maart 2015 - 17:23
Jeannette:
Heerlijk om je reis zo te volgen! -
07 Maart 2015 - 19:18
Sonja:
Hoi Joke, wat n avonturen weer, ik geniet weer heerlijk mee!
Goed van je om de aloë mee te nemen, ideaal voor je arme teen.
Voorzichtig aan en fijne dag, middag, avond! Lfs. Son x -
07 Maart 2015 - 21:24
Gea :
Joke , je beleefd weer van alles , geniet er nog maar goed van ,maar ik zou zeggen goede schoenen aan als je gaat lopen. -
09 Maart 2015 - 10:42
Coby:
--De eerste keer dat ik met Frans naar Zwitserland ging, ong. 1973, besloten we spontaan om naar de Rosenlauigletscher te wandelen. Ik had teenslippertjes aan..... Naar boven lukte best, maar met afdalen kreeg ik door hoe stom dat was, en vooral: hoe ontzettend gevaarlijk!! Nu doe ik zoiets met stevige hoge schoenen aan, en met alpine stokken. Maar we hebben het gered, nietwaar? Toch: tart het lot niet!
Voort maar weer.
Kus, Coby -
10 Maart 2015 - 20:05
Lieve :
Mogen wij een klein beetje jaloers zijn?
Je energie, .....
Weerom fantastische reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
