VOORAF: vanaf mijn tablet en/of telefoon kon ik wederom geen blog plaatsen. Vandaar dat nu (ja, weer vanuit een internetcafe) de eerste pas verschijnt... Hij was wel al geschreven en gelukkig bewaard...

Selamat sore semua! (Voor de eerste en enige keer: 's morgens tot 11.00 uur: selamat pagi; van 11 tot 15: selamat siang; van 15 tot 19 uur: selamat sore en vanaf 19 uur selamat malam. Selamat is een groet en semua = allemaal / iedereen).
Woensdagmiddag om 16.45 exact -na op Schiphol op een gezellige manier afscheid te hebben genomen van verschillende familieleden- de lucht ingegaan en zonder bijzonderheden naar Jakarta gevlogen. Nou ja, misschien toch 'e'en bijzonderheid: wij begrijpen niet dat er mensen zijn die 14 uur vliegen lang vinden! Wij hadden tijd te kort om alles te doen wat we van plan waren!
Na Jakarta, waar we zo'n 2,5 uur de tijd hadden en waar Marja haar eerste stappen op Indonesische boden heeft gezet toen we even naar buiten gingen, was het nog twee uur vliegen naar Denpasar op Bali.
Onze chauffeur Yogi stond al op ons te wachten en na een half uurtje rijden waren we op onze eerste bestemming: Wayan homestay in Sanur. Leuke kamer, aardige mensen. Na een -uiteraard zeer prettige- douche richting strand gelopen, was nog geen vijf minuten. En daar onze eerste Bintang gedronken, super! Een poos daar op het strand gezeten bij een stalletje waar meest Balinezen waren. Omdat we tijdens onze twee uur durende vlucht van Jakarta naar Denpasar nog een complete Indonesche maaltijd hadden gehad hadden we niet veel trek om nog een keer te eten. Na zo'n hele dag reizen wil je wel graag slapen dus we lagen er bijtijds in. Allebei bijna tien uur geslapen! Ook geen wonder natuurlijk met een "nacht" ervoor van misschien drie uur slaap....
's Morgens ergens heerlijk ontbeten, Marja met een banana pancake en ik met nasi goreng, yammie!
Het is ook al gebleken dat je twee vrouwen samen eigenlijk niet los kunt laten lopen: we hebben allebei al een tas gekocht, Marja bijna een jurk en ik helemaal....en ik heb al zo veel ruimte...:(
Later weer op het strand koffie gedronken met kroepoek erbij (Marja is al helemaal weg van de Bali kopi oftewel kopi tubruk). Sat'e met rijst gegeten, gezwommen in een lauwe zee, in de schaduw gelegen met ons prachtige witte lijf, mensen gekeken, gewoon mooi dus.
Aan het eind van de dag gaan heel veel Balinese gezinnen naar het strand. Ze komen aan, zetten hun spullen neer en lopen verder de zee in. Geen moeilijk gedoe om zich om te kleden enzo, gewoon je kleren aanhouden. En sommigen bl8ijven vervolgens uuuuren in zee, vader haalt eens wat eten, het opeten gebeurt vervolgens ook in zee, mooi om te zien.
Daarna was het uiteraard de hoogste tijd voor onze vrimibo (ja Annie die hebben ze hier ook...) en aangezien we de avond ervoor nog wat Bintang hadden overgelaten konden we zo doorgaan... Als borrelsnack nu eens geen bitterballen maar een vers geroosterde maiskolf.
Nu net gedoucht en straks een restaurantje o.i.d. opzoeken. Vandaag (donderdag) gebeld met Komang uit Ubud, hij komt ons morgenochtend om 10 uur ophalen. Bij "Arjana3" , mijn "vaste" logeeradres in Ubud is een kamer vrij dus daar gaan we eerst een paar nachten naar toe. We hebben nog een paar adresjes in Ubud waar we o0ok nog gaan kijken, we zien wel hoe lang we overal blijven, we hebben alleen globale plannen. We hebben een heerlijke relaxte eerste dag gehad, Marja is al helemaal geacclimatiseerd, ze wil ook wel emigreren:).
De volgende blog vanuit Ubud, sampai nanti (tot later)!