OP WEG NAAR AMED

Selamat pagi semua!
Wat een geluk heb ik weer vanmorgen: toen ik aankwam bij het internetcafe, waar gewoon "open" op stond, werd me meteen te verstaan gegeven dat ze gesloten waren omdat de dame die erover ging naar Denpasar moest. Even doorgevraagd en gelukkig, ik mocht toch even internetten...
We waren dus inmiddels onderweg van Lovina naar Amed maar wat ik vannacht bedacht: ik heb het nog helemaal niet gehad over het feit dat we 's morgens heel vroeg dolfijnen hebben gekeken! De tweede ochtend om half 6 opgestaan, om 6 uur moesten we op het strand zijn. Vertrokken met een vissersboot en de zee op, samen met nog (ik schat) 80 andere bootjes...
Ik wil er niet veel over zeggen maar ik ga niet weer op deze manier! We hebben inderdaad best veel dolfijnen gezien. Maar...ze waren nog niet boven water of alle bootjes met loeiende motor er op af en logisch, ze waren ook meteen weer weg! Als ik dolfijn was, kwam ik daar nooit meer! Vorig jaar had ik het ook gedaan maar toen was het heel anders, gewoon met 1 bootje en rust! Jammer dat de mensen het zelf niet zo zien, over een paar jaar zijn hun dolfijnen-inkomsten waarschijnlijk weg omdat er dan inderdaad geen dolfijnen meer komen. We spraken later met een Balinees die hier mee bezig was en wilde dat er alleen nog zeil- of roeiboten gebruikt zouden worden. Maar zo ver zijn ze nog niet...
Maar nu onderweg naar Amed: we gingen snel. Nog net niet gevaarlijk maar ik had Marja's nagels wel in mijn rug staan toen we een tegenligger aardig dicht naderden. Kwam niet door onze chauffeur maar lag aan de andere kant. We zijn veilig overgekomen. Met een homestay geholpen door de chauffeur (en naar naderhand bleek meteen een beetje opgelicht), een half uurtje later zaten we in een heerlijk windje op de bovenverdieping van Kadek's homestay met prachtig uitzicht op zee en de Gunung Agung (de hoogste berg van Bali) en met een stel bouwvakkers vlak naast ons, bezig met het bouwen van nieuwe kamers. Geen last van gehad, gewoon groeten, aardige jongens!
Aan het eind van de middag de deur uit om wat te drinken en te eten, gingen we de trap af en zagen we achter onze kamer een heel varken aan het spit hangen (voor de babi guling). Marja werd op slag bijna vegetarisch, ze had het varken horen gillen. Ik stond toen waarschijnlijk onder de douche. O ja, dat ook nog, het kostte de nodige moeite om te douchen, op een gegeven moment kwam er nergens meer water: niet uit de douche, de wastafel of het toilet... Bleek dat er problemen waren met de waterpomp (die overigens onder een oranje zeiltje lag volgens Marja). Gelukkig maar, het was een paar uur later hersteld. Betekende wel dat Marja een hele poos moest wachten met douchen, bij mij deed ie het nog maar bij haar niet meer haha....
Wat wel overal kan is lekker eten en drinken, zo ook hier. Gewoon weer in een simpele warung de lekkerste sapjes en maaltijden. Verder is Amed nog steeds redelijk armoedig, niet veel veranderd sinds 6 jaar geleden. Volgens Marja was deze plaats voor haar de grootste "cultuurshock" na Sanur, Ubud en Lovina.
De volgende morgen lekker rustig aan, was alweer heet. De boottocht naar Gili geregeld voor de volgende dag, heel eind gelopen, koffie gedronken aan het strand bij Wewewawa (haha), later soto gegeten in warung Osin, gewoon lekker gerelaxed. 's Middags gezwommen en daarna allebei een heerlijke massage gehad. Dat hadden ze dan weer wel:). 's Avonds weer gegeten bij Osin omdat het 's middags zo lekker was en omdat de mensen zo aardig waren. Een heel gesprek gehad over de gang van zaken op Bali inzake huur van een warung, werken bij een bedrijf en nog veel meer....leuk!
Al met al heerlijk uitgerust in Amed en....niets gekocht behalve eten en drinken!
Kadek van de homestay had gezegd dat we de volgende morgen om 8.30 klaar moesten zitten, we zouden door een shuttlebus worden opgehaald voor de boot naar Gili die om 9 uur vertrok. Gehoorzaam als we zijn liepen we tegen half 9 naar voren. We kwamen hem tegen en volgens hem waren we veeel te vroeg. Het kwam er op neer dat we tot na 9 uur hebben zitten wachten (wat overigens heel gezellig was hoor en helemaal niet erg, even naar de winkel voor wat kroepoek voor onderweg, even een koffie, even kletsen met deze of gene). Het was maar een kort ritje en om half 10 vertrok de boot richting Gili. Er stonden al veel mensen te wachten, gelukkig hadden we een zitplaats. In het begin hadden we wat regen maar verder was het een leuke trip. We waren ongeveer een uur onderweg, viel ook wel mee dus. Eerst via Gili Trawangan en daarna door naar Gili Air waar wij naar toe wilden.
Daarover een volgende keer meer, ik moet nu nodig een kopi!!!
Sampai nanti semua!