MORE HATTA

Selamat siang semua!
Elke dag kookt Sarah, samen met een meisje dat haar helpt, twee maal voor 6 à 12 personen, lunch en diner hetzelfde proces. Een fatsoenlijke keuken heeft ze niet. Een keukenruimte waar alles gesneden en gevijzeld wordt, zittend of hurkend op de vloer, zonder tafel, aanrecht of snijplanken, alles zo uit de hand. Daarna moet ze met de vieze spullen (messen en schalen en zo) naar buiten waar een houten rekje staat waar alles wordt afgespoeld met water uit één van de regentonnen. Er staan 2 pitten die branden op een soort olie, weet niet wat voor olie. Ze zijn moeilijk te regelen en hier wordt vervolgens alles op gekookt, gebakken en gebraden. Daar tussendoor lopen vrolijk de 3 katten van Sarah en regelmatig één van de kippen. Haha en ziek ben ik niet geweest nee net zomin als één van de anderen! En lekker dat het is!
De volgende dag was de lucht weer strakblauw met in de verte her en der een wolk(je). Was weer zo'n dag dat alles lekker voortkabbelt, niets bijzonders. 's Avonds aan de voorkant gezeten samen met een heel leuk Tsjechisch stel dat de volgende morgen zou vertrekken. Aan de overkant een man met gitaar die saaie liedjes zong. Allemaal kinderen en een paar vrouwen. Misschien de zijne... Ik ken hier één man die twee vrouwen heeft, Suffri. Een hele leuke man, zijn vrouwen zien er iets ouder uit dan hij, vooral de eerste vrouw. Hij wil er graag nog een derde bij en dan uit Europa haha. Hoe kwam ik hier op, o ja, de saaie man. Verder kwamen er steeds mensen bij, al met al was het weer heel gezellig!
De volgende morgen eerst weer heel vroeg de dolfijnen langs zien zwemmen. Ze gaan heel traag en zwemmen grotendeels onder water. Het is een hele grote groep, prachtig gezicht. Vaak gaan ze 's ochtends de ene kant op (richting pulau Ay) en 's middags gaan ze weer terug. Was ik nog vergeten te vertellen.
En 's morgens maar eens mijn eigen was gedaan aangezien er hier ook niet zoiets als een laundry is. Met 2 emmers in de badkamer (kamar mandi), het was redelijk veel. Verder alweer hetzelfde programma. Merk nu pas nu ik het opschrijf dat het een beetje saai lijkt maar zo voelde het beslist niet haha!
Nou ja, dan vandaag maar alweer de laatste saaie dag. Het is weer veel te snel gegaan en het was veel te kort. Altijd ander gevoel, de laatste keer snorkelen, de laatste keer dolfijnen kijken, alles de laatste keer... Nog wel een gedicht geschreven vandaag, helemaal blij! De wekker gezet om 6 uur dus vroeg onder de wol, o nee, er hoeft hier echt niets over.
De zonsopgang 's morgens nog even gefotografeerd maar ik moest ineens opschieten want hoorde van Adi dat de boot eerder vertrok. Had het kunnen weten... Gelukkig zet ik de wekker altijd zo dat ik ruim de tijd heb, dus tidak masalah (geen probleem). Ik ging weer met de boot van Sofian, er ging nog één extra iemand mee. Afscheid genomen van Sarah, Adi ging met me mee naar de boot met m'n rugzak op zijn rug. Ook afscheid van hem genomen en na een prachtige overtocht weer gearriveerd in Banda Naira. Saya sedih, sampai jumpa lagi pulau Hatta!! (ik ben verdrietig, tot ziens Hatta)...
Sampai nanti semua, amatooooo!