Ohoililir

Tsjonge dat is afzien....internet heeft hier nog een wereld te winnen! Heb nu ongeveer een kwartier gewacht in een "warnet" en ja, verbinding!
Ben nu nog in Tual op pulau (eiland) Kai, straks om 17.00 met de boot Tidar terug naar Banda.
Woensdag was de laatste voorlopige dag op Banda Neira. Niet te veel gedaan, 's morgens lekker op het "zeeterras" gezeten en 's middags wat rondgelopen en een hele poos gezeten bij het het huis van Ceisar (zo moet ik het schrijven) en gepraat met 2 mannen, Usman uit Banda Besar bij wie ik zeer beslist uitgenodigd ben om langs te komen en Rino die een poos werkt in Ambon, nu een paar dagen op Banda is en woont in Jakarta. 's Avonds gegeten bij Abba. Simpel maar heel lekker! Wat het leukste was dat Coco, de "bedrijfsleider" van Abba, na het eten zijn gitaar haalde en dat hij ging zingen. Samen met Abba en Ceisar hebben we genoten van een priveconcert met heel veel klassiekers, super!
Beetje op tijd naar bed want ik hb de wekker staan om 03.00 uur, de boot vertrekt om 04.00 uur. Had nog geen ticket want ik wilde nog even overleggen over het hoe en wat van de verschillende klasses aan boord. Volgens de heren kon ik 's morgens of aan boord nog wel een kaartje kopen. Niet dus. Niemand te bekennen bij het loket bij de haven. Toch maar aan boord gegaan en naar de " informasie". Twee verschillende loketten en ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. Dus ben maar gewoon gaan zitten en besloot af te wachten hoe het zou gaan. Zat net lekker aan de koffie toen de ticketcontrole kwam. En ja hoor, Joke mocht mee naar een kantoor om alsnog een ticket te kopen met 100% boete (wow, censuur, ik gebruikte het woord 'strafschop'/engels maar dat mag blijkbaar niet want hij gaat van alles vragen, dan maar boete). Ik heb heel erg m'n best gedaan om minder te hoeven betalen maar de aardige meneer wilde er niets van weten. Ik had geen kaartje en dit waren de regels, hij ging ze me zelfs voorlezen in het bahasa. Zes uur voor vertrek is het loket gesloten en kun je geen kaartje meer kopen... Nou ja maar betaald met dank aan de heren...
Goede overtoch gehad, wel lang, 12 uur maar viel al met al mee. Wat alleen wel altid een drama is, zijn de toiletten. Ze verdienen de naam eigenlijk niet, het ene was te vies om naar te kijken en het andere was op zich redelijk schoon maar stond blank door de afvoer van de mandi ernaast...
Op de boot Chantaaalll ontmoet, een dame uit Parijs en Rudolf een jongen uit Ambon. Hij was heel aardig en bleek zelfs heeeeel aardig te zijn, is later met me meegegaan naar het Pelnikantoor om een retourticket te kopen. Bij ons zou dat waarschijnlijk logischerwijs bij de haven staan maar we moesten een heel eind lopen. Chantal vond ik wel wat overdreven maar verder wel leuk (dacht ik toen nog)... Ze sprak Engels als mr. Hercule Poirot.... We besloten samen verder te gaan op Kai. Er zijn twee vrij bekende verblijfplaatsen op Kai, Savannah Cottages en Coaster ottages. Het maakte mij niet uit waarheen maar zij wilde naar Savannah. En ze wilde met de bemo, een busje. Ik ga liever met de ojek, de motorbike. Bemo was lastig, de terminal (verzamelplaats) was een eind lopen en het was niet bekend tot hoe ver die ging. Inmiddels had ik een kaartje gekocht en kwamen er weer allemaal mannen op ojeks aan die ons graag wilden vervoeren. Rudolf was er nog bij, dat was wel prettig. Hoe verder je naar het oosten hier komt, hoe donkerder de mensen over het algemeen zijn. Chantal: " I don't want tooo goooo with them, look at them, they are all criminals" ... Toen had ik haar al geschoten, vreselijk. Het was gewoon een groepje mannen die graag wat wilden verdienen! Maar haha we gingen toch met de ojek omdat ik gwoon zei dat ik ging. Als ze niet meewilde ging ze maar lekker met de bemo. Zij ook achterop, zij het niet van harte maar ze moest wel. Onderweg hinderduit geklets met de bestuurder, mijn bahasa wordt steeds beter, was leuk! Maar op een gegeven moment kwamen we bij een soort kruising en toen wisten ze het niet meer. Op goed geluk ergens heen gereden en dat bleek dus verkeerd. Onderweg kwamen we een paar mannen tegen die het wel wisten en die zeiden dat het meer dan een kilometer verder was. En wat doen de sukkels: met de ojek het strand op om daarop verder te rijden. Je kunt wel nagaan dat een okjek met 2 personen erop binnen de kortste keren wegzakt. Na een eindje rijden gebeurde dat dus ook... Ik zag de lol er helemaal van ik, ik weet dat het altijd wel weer goed komt maar Chantaaalll vond het niet leuk... Er liepen een paar kinderen en die moesten helpen om de ojek weer op een zandpad te krijgen haha. Dat lukte niet dus ik heb zelf ook gewoon geholpen. Chantaaalll stond alleen maar te roepen, wat een mens!
Uiteindelijk kwam het inderdaad allemaal goed en arriveerden we bij Coastal Cottages. Chantal wilde niet het afgesproken bedrag betalen, volgens haar was dat 5.000 rupiah (0,35 cent) minder en ze betaalde haar bestuurder gwoon te weinig. Ik schaamde me dood, ik heb hem later die rupiah's gewoon betaald...
Coaster Cottages: paradijsje, huisjes en kamers aan het strand! Er waren nog 2 huisjes beschikbaar, we gingen kijken en bij de eerste riep Chantaaalll gelijk al dat ze die zo leuk vond, was ook leuk Toen naar de tweede en ja hoor, die vond ze nog veel leuker en ze wilde ook niet in het eerste want dan werd haar buurman een Amerikaan die ze eerder had ontmoet. Tsjonge mijn klomp brak, mij werd niets gevraagd... Maar sudah, kan mij het schelen, het eerste huisje was heel leuk! Gelukkig ben ik haar verder alleen nog bij het eten tegengekomen, was er helemaal klaar mee!
De zon ging inmiddels bijna onder, dus heerlijk op het strand gezeten om te kijken...
Tot zo ver vandaag, ben al blij dat ik hier een internetding heb gevonden, bij de cottages totaal geen verbinding. Nou ja, gevonden, heb iemand gevraagd waar ik zat te eten. Hij zei dat het ver was en regelde gewoon een toevallige voorbijganger met een ojek om me hierheen te brengen voor 5.000 rp. Dat gaat hier zo gemakkelijk, heerlijk! Mijn uur is bijna voorbij nu en ik wil terug naar de haven. Deze keer moet ik mijn ojek zelf regelen maar dat zal ook wel weer lukken!
Amatooo semua