Hatta II / afscheid Banda
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
09 April 2015 | Indonesië, Ubud
Selamat pagi semua!
Ik kan het niet, in grote stappen schrijven... nou ja, ik doe maar gewoon hoe het komt en zie wel...
Dinsdag 31 maart: rond de middag (we zouden om 9 à 10 uur vertrekken...) vertrokken naar Hatta. Ik zag Sarah al staan vissen op het strand en achteraf had ze al gezien dat ik op de boot zat. Het was een zeer hartelijk weerzien en gelukkig hadden ze een kamer vrij. Er was al een Duits stel, Elisabeth en Tobi. Na mij kwamen er nog 3 vrouwen, Rika, een vrouw uit Banda die nu ergens anders woont, Sarah uit Belgisch Limburg (nu Brussel) en Malika uit Parijs. Ze sliepen met z'n drieën in de kamer van Sarah en Adi. Hele leuke vrouwen, m.n. Sarah. Het ging regenen maar erna een poos gesnorkeld. Me lamgeschrokken van een grote murene met zo'n enge kop en een slang. Erna lekker op het muurtje gezeten, dat was altijd gezellig, allemaal op een rijtje:). Adi een poos geholpen met het pellen van de pala (nootmuskaat), het rode vlies, de foelie, moet eraf worden gehaald. Leuk werkje en je handen ruiken zo lekker naderhand! Naar Suffri de buurman gegaan en later haalde Adi me weer op net zoals de eerste keer haha...
Verder weinig gedaan hier, meestal socializen en zee. Wel nog een keer met een stel een wandeling door het bos gemaakt. O ja, en met de boot van Suffri een "rompong" naar zee gebracht. Dat is een bamboe gevaarte met grote lampen waar de vissen 's nachts op af komen. En als er genoeg zijn wordt het net dichtgetrokken. Zelf ook nog gevist, haak in de hand, ja hoor... Maar wel een paar gevangen!
De laatste avond wat bier gekocht en samen op het strand gezeten. De volgende dag met een boot duikers uit Jakarta weer naar Neira. En...dolfijnen gezien! Niet spectaculair maar toch!
Terug op Hatta, weer naar Maulana. Later weer naar Ceisar waar ik bij Faruk, die met zijn vrouw Sari een reisbureau heeft, aan de keukentafel een vliegticket van Ambon naar Denpasar heb besteld, ideaal!
Vrijdags had ik nog een afspraak met Man en Bada, was weer gezellig! Man wil dat Bada een keer naar Nederland gaat, samen met mij. Moet het nog zien, denk niet dat ze dat durft, dan moet ze alleen terug en ze spreekt geen woord Engels.
Normaal gesproken gaat de fastboat op zaterdag naar Ambon maar om onduidelijke redenen ging hij deze keer op zondag. Eerste Paasdag! Het was niet anders, moest toch naar Ambon want maandagmorgen vroeg zou ik vliegen.
Bij Ceisar was een groepje van 5 mannen die ook uit Jakarta kwamen, waaronder een "artist". Hij blijkt kunst te maken, zal hem thuis eens opzoeken op internet.
Verder de laatste dagen daar alweer niet veel gedaan behalve socialisen (dat kan ik nu heel goed haha). De laatste avond uitgenodigd door Abba om daar te eten van het heerlijke buffet. Gratis, omdat het mijn laatste dag was... Kwam 's middags in het dorp ook Victor nog tegen, de man uit Ambon die ik vorig jaar op Banda en eerder bij de supermarkt ook al was tegengekomen. Hij was een beetje plakkerig en heb maar gezegd dat ik weg moest... Ook voor de laatste keer naar Ceisar (die er zelf trouwens heel vaak niet is) en een afscheidsbiertje gedronken plus nog een soort likeurtje wat ik kreeg van Reza.
De volgende morgen bijna klaar voor vertrek, had net gedoucht, toen ik een hard gerommel en gekraak hoorde en voelde. Het werd weer stil maar even later nog een keer en deze keer iets harder allemaal, duidelijk voelbaar, de hele kamer kraakte en bewoog. Ik greep de sarong, klaar om naar buiten te rennen, vond het wel eng! Gelukkig bleef het verder rustig. Toen ik daarna naar buiten ging riepen de buren al "goyang, goyang"! Aardbeving! Hoef het niet weer mee te maken!
Naar de boot die deze dag geen fastboat blijkt te zijn omdat hij eerst ook nog via Ceram gaat om al die mensen terug te brengen... Maar we hadden VIP kaarten (Sarah en Ceisar waren ook mee), dus gemakkelijke stoelen!
Op naar Ambon!
Amatoooo!
Ik kan het niet, in grote stappen schrijven... nou ja, ik doe maar gewoon hoe het komt en zie wel...
Dinsdag 31 maart: rond de middag (we zouden om 9 à 10 uur vertrekken...) vertrokken naar Hatta. Ik zag Sarah al staan vissen op het strand en achteraf had ze al gezien dat ik op de boot zat. Het was een zeer hartelijk weerzien en gelukkig hadden ze een kamer vrij. Er was al een Duits stel, Elisabeth en Tobi. Na mij kwamen er nog 3 vrouwen, Rika, een vrouw uit Banda die nu ergens anders woont, Sarah uit Belgisch Limburg (nu Brussel) en Malika uit Parijs. Ze sliepen met z'n drieën in de kamer van Sarah en Adi. Hele leuke vrouwen, m.n. Sarah. Het ging regenen maar erna een poos gesnorkeld. Me lamgeschrokken van een grote murene met zo'n enge kop en een slang. Erna lekker op het muurtje gezeten, dat was altijd gezellig, allemaal op een rijtje:). Adi een poos geholpen met het pellen van de pala (nootmuskaat), het rode vlies, de foelie, moet eraf worden gehaald. Leuk werkje en je handen ruiken zo lekker naderhand! Naar Suffri de buurman gegaan en later haalde Adi me weer op net zoals de eerste keer haha...
Verder weinig gedaan hier, meestal socializen en zee. Wel nog een keer met een stel een wandeling door het bos gemaakt. O ja, en met de boot van Suffri een "rompong" naar zee gebracht. Dat is een bamboe gevaarte met grote lampen waar de vissen 's nachts op af komen. En als er genoeg zijn wordt het net dichtgetrokken. Zelf ook nog gevist, haak in de hand, ja hoor... Maar wel een paar gevangen!
De laatste avond wat bier gekocht en samen op het strand gezeten. De volgende dag met een boot duikers uit Jakarta weer naar Neira. En...dolfijnen gezien! Niet spectaculair maar toch!
Terug op Hatta, weer naar Maulana. Later weer naar Ceisar waar ik bij Faruk, die met zijn vrouw Sari een reisbureau heeft, aan de keukentafel een vliegticket van Ambon naar Denpasar heb besteld, ideaal!
Vrijdags had ik nog een afspraak met Man en Bada, was weer gezellig! Man wil dat Bada een keer naar Nederland gaat, samen met mij. Moet het nog zien, denk niet dat ze dat durft, dan moet ze alleen terug en ze spreekt geen woord Engels.
Normaal gesproken gaat de fastboat op zaterdag naar Ambon maar om onduidelijke redenen ging hij deze keer op zondag. Eerste Paasdag! Het was niet anders, moest toch naar Ambon want maandagmorgen vroeg zou ik vliegen.
Bij Ceisar was een groepje van 5 mannen die ook uit Jakarta kwamen, waaronder een "artist". Hij blijkt kunst te maken, zal hem thuis eens opzoeken op internet.
Verder de laatste dagen daar alweer niet veel gedaan behalve socialisen (dat kan ik nu heel goed haha). De laatste avond uitgenodigd door Abba om daar te eten van het heerlijke buffet. Gratis, omdat het mijn laatste dag was... Kwam 's middags in het dorp ook Victor nog tegen, de man uit Ambon die ik vorig jaar op Banda en eerder bij de supermarkt ook al was tegengekomen. Hij was een beetje plakkerig en heb maar gezegd dat ik weg moest... Ook voor de laatste keer naar Ceisar (die er zelf trouwens heel vaak niet is) en een afscheidsbiertje gedronken plus nog een soort likeurtje wat ik kreeg van Reza.
De volgende morgen bijna klaar voor vertrek, had net gedoucht, toen ik een hard gerommel en gekraak hoorde en voelde. Het werd weer stil maar even later nog een keer en deze keer iets harder allemaal, duidelijk voelbaar, de hele kamer kraakte en bewoog. Ik greep de sarong, klaar om naar buiten te rennen, vond het wel eng! Gelukkig bleef het verder rustig. Toen ik daarna naar buiten ging riepen de buren al "goyang, goyang"! Aardbeving! Hoef het niet weer mee te maken!
Naar de boot die deze dag geen fastboat blijkt te zijn omdat hij eerst ook nog via Ceram gaat om al die mensen terug te brengen... Maar we hadden VIP kaarten (Sarah en Ceisar waren ook mee), dus gemakkelijke stoelen!
Op naar Ambon!
Amatoooo!
-
09 April 2015 - 09:07
Marijn&co:
Tsjonge jonge, we kunnen het allemaal niet meer bijhouden hoor, met reageren.
Wat een verhalen en belevenissen!
Leuk hoor!
En? Nog tijd voor nog een verhaal? Of zijn er vliegtuigen te halen?
See you soon....!
xxxx -
09 April 2015 - 10:00
Jannie Voerman:
Hallo Joke, Wat weer een prachtige verhalen!!
Echt genieten, zal het missen straks.
Groetjes Jannie
-
09 April 2015 - 13:17
Annie:
Hoi Jo, op de valreep (voordat je weer thuis bent morgen...) nog even mijn reactie hier op je laatste blog. Ik ben het helemaal eens met 'Marijn&co' (hierboven) : afgelopen dagen heb je zóveel blogs gestuurd naar ons, dat het ook voor mij ondoenlijk is om bij elke blog een reactie te schrijven op alles... Dus daarom maar kort samengevat... Wat héb je het weer geweldig gehad, wat hébben we weer genoten van je verslagen (ook al werd ons geduld wel eens op de proef gesteld...hahaha)
Je hebt weer heel veel nieuwe dingen gezien/gedaan, je hebt weer heel veel gereisd, je hebt weer héél veel gezongen, je hebt daar weer heel veel 'gesproken' in de 'taal' die jou zo lief is (beiden ook in de figuurlijke zin van het 'woord...'), maar wat héb je veel nieuwe mensen ontmoet deze keer (en inmiddels ook veel 'oude' bekenden weer ontmoet) , wat bén je druk geweest met socializen (zoals je dat zelf ook een aantal keren schreef), wat leuk! Wát leuk om zo 'thuis' te zijn!!!!
Ik las zojuist je laatste berichtje op FB: je was je geestelijk aan het voorbereiden op 'terug naar Nederland...', dat het ook déze keer weer een cultuurshock zal zijn voor je begrijp ik héél goed... Op dit moment zit je waarschijnlijk al in het vliegtuig, 'tussen hemel en aarde...tussen twee werelden in...' en dus nog genoeg tijd om die voorbereiding voort te zetten... Heel veel sterkte daarmee!!!
Maar misschien lees je dit ook nog wel voordat je weer thuis bent. Ik heb je al een paar keer een goede reis toegewenst, ik wens je nu ook nog een behouden thuiskomst toe en we zien elkaar morgen vást nog wel! IK verheug me erop je weer te zien, te spreken en weer alle verhalen live te horen en de foto's te zien!!!
Ik sluit af met weer heel veel liefs en een dikke X, Annie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
