Ambon - Ubud - Meppel
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
13 April 2015 | Nederland, Meppel
Vooruit, ook de laatste keer nog selamat siang allemaal! Maar dan alweer vanuit Meppel... De laatste blog alweer, we gaan vanuit Banda Neira meteen door naar Nederland!
Na de aardbevingen in gezelschap van Reza richting boot gegaan en rond 9 uur vertrokken eerst richting Masohi, Ceram en daarna door naar onze bestemming Tulehu, Ambon. In Masohi konden we gelukkig even een uitstapje uit de boot maken om ergens koffie te scoren. Nog wat geslapen onderweg en rond een uur of 5 waren we in Tulehu. Samen een auto geregeld (door Ceisar, die kent overal - iedereen) en eerst via Natsepa waar Sarah naar toe ging en nog een kamer moest zoeken. Kon ik mooi even een rujak kopen bij Ibu Yoke waar ik vorig jaar ook was geweest. Weer net zo superlekker als altijd! Doorgereden richting vliegveld waar bij hotel Crecia gelukkig nog plaats was. Ik moest de volgende morgen om 7 uur op het vliegveld zijn... Tijdens het eten hoorde ik al heel dichtbij muziek en ging later kijken wat dat was. Volgens een man van het hotel die met me meewandelde zou er om 20 uur een paasdienst zijn. Daar wilde ik nog wel even naar toe, de hele dag nog weinig gemerkt van Pasen! En het was in de open lucht, dus kon ook zo weer weg. Maar was heel leuk, ik zat aan de zijkant maar er kwam direct iemand naast me zitten praten. De "priest" was er nog niet, was volgens hem nog bezig met een andere viering. Maar dat gaf niet, er was een korrtje van 3 meiden, een man die op het podium allemaal leuke dingen vertelde (iedereen moest tenminste steeds heel hard lachen) en die ook zo mensen naar het podium riep om te zingen. Echt mooi, lekker rommelig, veel gesjouw, veel kinderen, mensen die kwamen en gingen. Op een gegeven moment deed mijn buurman een gebed. Even daarna zat hij naast me met z'n mobieltje te spelen haha... Daarna op de kamer nog nagenoten van de muziek, ze zongen door tot een uur of 11!
Op tijd wakker en richting vliegveld. Nog even koffie gedronken en daarna was het echt afscheid van Maluku... Zat tot Makassar naast een heel aardig stel uit Blitar, Java met hun dochtertje. Daar overstappen, (waarbij we overigens een kwartier moesten wachten omdat het presidentiële vliegtuig er arriveerde inclusief president Jokowi, niet gezien) en verder richting Surabaya. Daar moest ik 3 uur wachten, dat was wel lang genoeg. Uiteraard koffie bij Starbucks en wat hapjes bij een kleine warung. Nog even naar buiten geweest en daar 20 minuten op een pijitstoel (massagestoel) gezeten, heerlijk! Weer naar binnen, het was bijna tijd en verder richting Denpasar Bali. Daar kwam ik rond 17 uur aan en heb me lekker heel luxe met een taxi naar Ubud laten rijden! Wilde weer een homestay in de jl. Kajeng, dat is echt "mijn straat, de chauffeur wachtte zelfs tot ik gekeken had of het goed was! Super service!
Was niet in de sawa's maar op een bovenverdieping. Mooie kamer en ik had toch geen tijd, had nog 2 dagen en moest nog inkopen doen voor thuis e.d. Komang bracht zelf mijn grote rugzak waar hij goed op had gepast. Ik was mijn Maluku kleren, 1 lange rok, 1 korte rok, 1 jurk en wat shirtjes ook wel zat na 4 weken. Heerlijk weer wat anders aan! De volgende, laatste avond had ik nog een afspraak met Dana, een Balinese gids die ik ontmoet heb via Facebook en die Nederlands spreekt. We hebben ergens wat gedronken en ik ging steeds over in het Engels, het is echt heel apart, een Balinees die Nederlands spreekt! En nog goed ook! as heel leuk! Verder niet zo veel meer gedaan, zoals gezegd gewinkeld, weer veel gelopen, 5 blogs geschreven... Laatste middag nog even ergens kokosolie opgehaald, had ik afgesproken bij iemand die een bambu tafel/bank ergens aan de weg had staan. Was ook weer gezellig, zat ook een Canadees, weer hele poos gezeten en over Banda gepraat.
Komang haalde me donderdagmiddag op om naar het vliegveld te gaan. We vertrokken op tijd, want er was in Sanur (waar we langs moesten) een congres van de PDI, de partij van Megawati Sukarnoputri. gelukkig viel de drukte mee en was ik ruim op tijd. Op tijd vertrokken, na 2 uurtjes landden we in Jakarta. Daar zo'n 3 uur wachten, nog even rondgekeken en vervolgens opgestegen rechtstreeks naar Amsterdam. Het was bijna 21 uur dus na een tijdje gingen de lichten uit en heb ik redelijk geslapen. Lichten aan: we moesten eten! Na het eten (wat overigens bij Garuda weer elke keer lekker was) een film gekeken en weer wat geslapen. De tijd ging weer snel, later nog een film gekeken, wat geschreven en gepuzzeld, mijn sudokuboekje was precies vol!
Om 8.15 zouden we landen, dat werd 9.30, ietsje later dus, mijn welkomstcomité moest geduld hebben. Nog even een koffie en richting Meppel...
Elke keer weer voelt het weer apart om weer in Nederland te zijn, moet echt wennen. Ook de afgelopen dagen was mijn hoofd en waren mijn gedachten nog veel "daar"... Ik mis de mensen, de gezelligheid, het eten, alles eigenlijk! Dat duurt zo'n beetje een week en dan gaat het gelukkig weer de goede kant op en begint het "normale" leven hier weer. Maar als ik tijd van leven heb..... dan was dit niet de laatste keer!
Iedereen dank voor het lezen, de reacties hier en op andere manieren!
Amatoooo en sampai jumpa lagi Indonesia dan Maluku!
Na de aardbevingen in gezelschap van Reza richting boot gegaan en rond 9 uur vertrokken eerst richting Masohi, Ceram en daarna door naar onze bestemming Tulehu, Ambon. In Masohi konden we gelukkig even een uitstapje uit de boot maken om ergens koffie te scoren. Nog wat geslapen onderweg en rond een uur of 5 waren we in Tulehu. Samen een auto geregeld (door Ceisar, die kent overal - iedereen) en eerst via Natsepa waar Sarah naar toe ging en nog een kamer moest zoeken. Kon ik mooi even een rujak kopen bij Ibu Yoke waar ik vorig jaar ook was geweest. Weer net zo superlekker als altijd! Doorgereden richting vliegveld waar bij hotel Crecia gelukkig nog plaats was. Ik moest de volgende morgen om 7 uur op het vliegveld zijn... Tijdens het eten hoorde ik al heel dichtbij muziek en ging later kijken wat dat was. Volgens een man van het hotel die met me meewandelde zou er om 20 uur een paasdienst zijn. Daar wilde ik nog wel even naar toe, de hele dag nog weinig gemerkt van Pasen! En het was in de open lucht, dus kon ook zo weer weg. Maar was heel leuk, ik zat aan de zijkant maar er kwam direct iemand naast me zitten praten. De "priest" was er nog niet, was volgens hem nog bezig met een andere viering. Maar dat gaf niet, er was een korrtje van 3 meiden, een man die op het podium allemaal leuke dingen vertelde (iedereen moest tenminste steeds heel hard lachen) en die ook zo mensen naar het podium riep om te zingen. Echt mooi, lekker rommelig, veel gesjouw, veel kinderen, mensen die kwamen en gingen. Op een gegeven moment deed mijn buurman een gebed. Even daarna zat hij naast me met z'n mobieltje te spelen haha... Daarna op de kamer nog nagenoten van de muziek, ze zongen door tot een uur of 11!
Op tijd wakker en richting vliegveld. Nog even koffie gedronken en daarna was het echt afscheid van Maluku... Zat tot Makassar naast een heel aardig stel uit Blitar, Java met hun dochtertje. Daar overstappen, (waarbij we overigens een kwartier moesten wachten omdat het presidentiële vliegtuig er arriveerde inclusief president Jokowi, niet gezien) en verder richting Surabaya. Daar moest ik 3 uur wachten, dat was wel lang genoeg. Uiteraard koffie bij Starbucks en wat hapjes bij een kleine warung. Nog even naar buiten geweest en daar 20 minuten op een pijitstoel (massagestoel) gezeten, heerlijk! Weer naar binnen, het was bijna tijd en verder richting Denpasar Bali. Daar kwam ik rond 17 uur aan en heb me lekker heel luxe met een taxi naar Ubud laten rijden! Wilde weer een homestay in de jl. Kajeng, dat is echt "mijn straat, de chauffeur wachtte zelfs tot ik gekeken had of het goed was! Super service!
Was niet in de sawa's maar op een bovenverdieping. Mooie kamer en ik had toch geen tijd, had nog 2 dagen en moest nog inkopen doen voor thuis e.d. Komang bracht zelf mijn grote rugzak waar hij goed op had gepast. Ik was mijn Maluku kleren, 1 lange rok, 1 korte rok, 1 jurk en wat shirtjes ook wel zat na 4 weken. Heerlijk weer wat anders aan! De volgende, laatste avond had ik nog een afspraak met Dana, een Balinese gids die ik ontmoet heb via Facebook en die Nederlands spreekt. We hebben ergens wat gedronken en ik ging steeds over in het Engels, het is echt heel apart, een Balinees die Nederlands spreekt! En nog goed ook! as heel leuk! Verder niet zo veel meer gedaan, zoals gezegd gewinkeld, weer veel gelopen, 5 blogs geschreven... Laatste middag nog even ergens kokosolie opgehaald, had ik afgesproken bij iemand die een bambu tafel/bank ergens aan de weg had staan. Was ook weer gezellig, zat ook een Canadees, weer hele poos gezeten en over Banda gepraat.
Komang haalde me donderdagmiddag op om naar het vliegveld te gaan. We vertrokken op tijd, want er was in Sanur (waar we langs moesten) een congres van de PDI, de partij van Megawati Sukarnoputri. gelukkig viel de drukte mee en was ik ruim op tijd. Op tijd vertrokken, na 2 uurtjes landden we in Jakarta. Daar zo'n 3 uur wachten, nog even rondgekeken en vervolgens opgestegen rechtstreeks naar Amsterdam. Het was bijna 21 uur dus na een tijdje gingen de lichten uit en heb ik redelijk geslapen. Lichten aan: we moesten eten! Na het eten (wat overigens bij Garuda weer elke keer lekker was) een film gekeken en weer wat geslapen. De tijd ging weer snel, later nog een film gekeken, wat geschreven en gepuzzeld, mijn sudokuboekje was precies vol!
Om 8.15 zouden we landen, dat werd 9.30, ietsje later dus, mijn welkomstcomité moest geduld hebben. Nog even een koffie en richting Meppel...
Elke keer weer voelt het weer apart om weer in Nederland te zijn, moet echt wennen. Ook de afgelopen dagen was mijn hoofd en waren mijn gedachten nog veel "daar"... Ik mis de mensen, de gezelligheid, het eten, alles eigenlijk! Dat duurt zo'n beetje een week en dan gaat het gelukkig weer de goede kant op en begint het "normale" leven hier weer. Maar als ik tijd van leven heb..... dan was dit niet de laatste keer!
Iedereen dank voor het lezen, de reacties hier en op andere manieren!
Amatoooo en sampai jumpa lagi Indonesia dan Maluku!
-
13 April 2015 - 16:00
Binie:
Ik heb weer genoten van je reisverslagen. Wat lijkt het me daar bijzonder mooi.
Fijn dat je een goede reis hebt gehad en weer veilig thuis bent. -
13 April 2015 - 17:16
Gerda Vermaning:
De terugreis is nooit echt leuk je weet dat er in Nederland op je word gewacht maar ooo wat valt die reis altijd tegen en dat je een weekje moet bijkomen kan ik mij voorstellen(herkenbaar). Heb erg genoten van jou schitterende be en om schrijving van al je belevenissen daar. Ga er dan ook van uit dat dit zeker niet jou laatste keer zal zijn. Hoop volgende keer weer mee te mogen genieten van je schitterende reizen. Nu welkom in Meppel. -
13 April 2015 - 18:14
Dirk Van Noortje:
Guj Joke.
Bliedu daj weer trôggu bint in Möppult. ( kow weer guwoon skriejm )
Kep barru van oen vurslaang guneut'n.
Aj wilt, maj in juni ( op eing kost'n ) mit Noorje weer trôggu naor Bandung,
pas ik wè op Roewf.
Groet'n, Dirk. -
13 April 2015 - 21:16
Lieve:
Bedankt, heel wat leesvoer Joke! -
13 April 2015 - 22:53
Annie:
Lieve Jo, wat ben ik blij voor je, dat je weer zo genoten hebt van alles! (bedankt weer voor alle prachtige blogs!!! 't Was weer een feestje elke keer ze te lezen en in gedachten een beetje bij je te zijn...), wat bén ik blij dat je weer gezond terug bent in Meppel (je weet tegenwoordig maar nooit...), maar wat vind ik het jammer voor jou dat je Indonesië-trip weer ten einde is! Nu maar lekker nagenieten (m.b.v. je foto's, de door jou meegenomen CD's/DVD's en de herinneringen die vast nog op je netvlies staan allemaal!)
En nu weer hard aan 'de bak' om te sparen voor je volgende Indonesië-avontuur en GENIETEN van álles wat Nederland aan leuke dingen (en mensen! ;-) ) te bieden heeft!!!!!Sterkte en succes met de opstart van het 'gewone...' leven in Holland en ik sluit af met een 'Dagelijkse Gedachte' welke ik wel van toepassing vond nu:
'De lengte van je leven kun je niet veranderen, de diepte wel'
Dit heb je nl. afgelopen weken weer ervaren, maar dit geldt ook voor de aankomende tijd!
Liefs en X, Annie
-
14 April 2015 - 13:00
Coby:
Welkom thuis, Joke!
Heb genoten van je reisverslagen, al heb ik ze eerlijk gezegd niet allemaal gelezen; ik was zelf ook nogal eens op reis. Ja, en nu moet je ook 'in de geest' weer landen.....ook die periode hoort bij zo'n reis en geeft daar juist diepte aan. Neem er de tijd voor! Te zijner tijd spreken en zien wij elkaar weer.
liefs, Coby -
14 April 2015 - 18:07
Jannie Voerman:
Hallo Joke, welkom, jammer dat de leuke reisverhalen afgelopen zijn! Heb ze met heel veel plezier gelezen, Bedankt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
