MASSAGES EN APEN...

Selamat siang semua!
Tsjonge dat was wel weer een uitdaging om mijn vorige blogs op FB te krijgen! Jullie zien en merken dat allemaal niet maar het gaat nog steeds niet automatisch hoewel ik de sites wel heb gekoppeld (en weer en weer). Ook al geprobeerd om via een andere browser in te loggen maar dat helpt ook niet. Ik moet het handmatig doen en eerst helemaal uitloggen want als ik dat niet doe moet ik de beheersurl kopieren en dan kunnen jullie van alles veranderen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling haha! Op een vreemde computer vind ik dat ook iets lastiger dan op mijn eigen (maar dat kan aan mij liggen...).
Ik was in ieder geval net op tijd bij de massagesalon, geen tijd meer voor koffie. Marja zat al keurig te wachten, de eerste keer dat ze er alleen op uit ging was ze goed op de bestemming aangekomen! Ik durf haar nu in de toekomst met alle vertrouwen te laten lopen:). (Straks zal blijken of dat terecht is maar daarover later meer...).
Het was een mooie massagesalon met zelfs kastjes voor het opbergen van onze spullen en een handdoek en kimono. We hebben een heerlijke traditionele Balinese massage gehad, duur 60 minuten. Vaak moest ik bij een massage nog wel even " au" roepen (of denken) maar deze keer geen last en toch stevig genoeg. Marja dezelfde ervaring, we lagen naast elkaar.
Erna alsnog koffie gaan drinken bij de buren: Alit's warung in hun prachtige tuin. We zaten zo olekker dat we er ook maar meteen hebben geluncht (de mensen met FB hebben daarvan de foto's gezien, de miesoep en curry). Hier gaan we nog wel eens weer eten, Forti en Ron dank voor de tip!
Inmiddels moesten we echt verder, we zouden een rondje Ubud doen met een bezoek aan Monkey Forest. Het was weer mooi, alleen geloof ik nog drukker dan de vorige keer, wat een mensen! Was ook wel lachten om Marja en haar reacties op de apen...ze moesten niet te dichtbij komen. Er kwam er natuurlijk weer prompt eentje op mijn rug hangen, gelukkig was hij er snel weer af. Te snel voor een foto in ieder geval!
Verder gelopen, voor de kenners: terug via jalan Hanoman. Inmiddels natuurlijk al zo veel water gedronken dat we zelf bijna een fontein waren dus daar moest iets anders gebeuren om het vochttekort weer aan te vullen!
Ik wist van vorige keren een leuk restaurant/ cafe met uitzicht op een sawa (en dat midden in Ubud, tussen de drukke straten) dus daar zijn we neergestreken. Als ik alleen op Bali ben lees ik veel en schrijf ik vooral veel maar nu is dat toch anders. We kletsen vooral veel, de gekste onderwerpen komen aan bod. Soms hebben we allerlei wilde plannen voor de toekomst maar wat daar van komt zal nog moeten blijken:). Voorlopig maak ik jullie ook niet wijzer haha.
Het was inmiddels al zo laat geworden dat we besloten om niet eerst terug naar de homestay te gaan maar eerst wat te eten en daarna naar huis te gaan om daar lekker uit te rusten en wat te lezen enzo.
Gegeten bij warung Ijo, alweer een (bij mij inmiddels bekende) tip van Forti. Lekker rustig avondje gehad en mooi op tijd gaan slapen, we kunnen het wel!
Was vanmorgen heel vroeg wakker, poos op ons (heel grote) balkon gezeten, kijken, luisteren naar de vogels en andere dieren. Prachtig!
Samen nog zitten kijken naar het werk voor de bouw van een nieuwe homestay vlak achter de onze (ook weer jammer maar ja). Het zijn hier vaak vrouwen die het zware werk in de bouw (of aan de weg) doen en ook nu waren er 5 of 6 vrouwen die steeds een heel eind heen en weer moesten lopen om de stenen op te halen. Plastic bak vol stenen op het hoofd (met z'n tweeen erop tillen wat buiten ons zicht was), een heel eind lopen naar de bouw en daar weer met z'n tweeen eraf tillen. Pffff, dit was nog redelijk vroeg op de morgen, ook in de brandende zon doen ze dit! Mooi om te zien maar laten we maar niet meer klagen...
Na het ontbijt weer richting stad, Marja moest pinnen en ik moest naar een reisbureau om een ticket te boeken.
Lopend langs de ontmoetingsplaats voor de lokale bevoking bleken de mannen daar bezig te zijn met het bereiden van enorme hoeveelheden sate. Iedereen had zijn eigen taak en aan het eind zaten ze allemaal op een rij bij allemaal sateroosters. Gevraagd aan een van de mannen of er een speciale ceremonie was, het was ons namelijk al opgevallen dat er heel veel mensen in prachtige Balinese kledij rondliepen, vrouwen met offers e.d. Het was een ceremonie voor een andere tempel in de buurt. We troffen het dat we er net langskwamen!
Op weg naar het reisbureau wat nog een aardig eind te gaan was, besloten om eerst maar koffie te drinken. We kwamen er achter dat er best veel tijd in alles zou gaan zitten dus besloten dat Marja alleen naar de bank en de markt zou gaan en ik naar het reisbureau en het internetcafe.. Nu zal straks blijken of mijn vertrouwen om haar los te laten lopen terecht was:). We hebben een adres afgesproken waar we gaan lunchen en als ze niet komt is ze dus kwijt haha.
Maar.....ik ga er van uit dat het allemaal is gelukt, ik stop er mee en ga die kant op!
Sampai nanti!