BANDA II

Selamat pagi semua!
Ook op Banda is het heerlijk slapen! 's Morgens eerst nog weer regen maar gelukkig niet lang. Ik had de vorige middag een Simkaart gekocht met daarop internet, dat kwam heel goed uit. Omdat hier over het algemeen gewoon bereik is kan ik hier tenminste wat beginnen! Kreeg bij het (heerlijke) ontbijt al weer een aanbod voor een snorkel- of spicetrip maar nog even niet. Ik wilde naar Azwar, die samen met zijn Amerikaanse vriendin Elizabeth. hier een cafeetje/restaurantje heeft, koffie drinken. Maar helaas, het begon weer te regenen... Nou ja, had ik mooi de tijd voor een blog en wat lezen en puzzelen. Niet eens geluncht maar het broodje opgegeten dat ik nog had van de vorige dag. Toen ik dat net op had kwam Abba langs, de eigenaar van een prachtig hotel: Cilu Bintang. Gepraat en samen met hem naar Azwar voor koffie. Poos gezeten en daarna werd ik opgehaald door Man. Pfff ik heb het gewoon druk hier! Was natuurlijk ook weer leuk. Lekkere téh kayu manis (kaneelthee)gedronken, wat ik door Bada heb leren kennen. Nog weer wat "les" gehad in bahasa Indonesia en bahasa Maluku/Banda en een liedje geleerd. Man blijft natuurlijk een guru, een leraar... Eenmaal weer thuis een poos gebeld met diverse mensen in Nederland, ook weer fijn! Altijd blij te horen dat alles goed gaat met iedereen! Tegen half acht naar Cilu Bintang gelopen om daar te gaan eten. Ze hebben er altijd een buffet met superlekkere dingen. Zo ook nu! Lekker en alweer gezellig, Aron van de bediening herkende me meteen, begon te lachen en zei dat we na het eten gingen zingen haha... Dat was ook wat we deden. Aron, Abba, Ceisar, Des, nog twee mensen van de bediening plus Remon, eigenaar van hotel Maulana waren van de partij. Wat wel prettig is hier, is dat het nooit laat is afgelopen. Om goed half tien was ik weer thuis en kon ik lekker slapen!
De volgende morgen arriveerde tijdens het ontbijt de Tidar, het grote ferryschip waar ik ook wel mee ben gekomen. Ik blijf het indrukwekkend vinden zo'n kolos! Alleen duurt het wel (soms ruim) 8 uur om over te varen. Het was weer warm en droog dus me opgemaakt om een eind te lopen. Naar het haventje (wel een echte), naar fort Belgica en zo nog wat rond, heel veel foto's gemaakt. Kwam natuurlijk weer een bekende tegen, Maga de broer van Man. Soto ayam gegeten bij Azwar en naar huis voor een heerlijke siësta... Later nog de andere kant een heel eind opgelopen dus mijn beweging wel weer gehad vandaag! Morgen naar Hatta. De publicboat gaat of om 11 uur, of om 12, of om 13. Dat verschilt per keer en niemand weet van tevoren hoe laat het deze keer wordt. Leuk om de mensen daar weer te zien! 's Avonds bij het eten was er een leuke jongen(?), Robinson (jaja). Het was een charmeur en een complete conferencier. Heb ontzettend gelachen. Ook de ouders van Azwar ontmoet, zijn vader kon zo aan me zien dat ik een rijke vrouw was... Heb geprobeerd uit te leggen hoe het in Nederland werkt met werken en veel geld hebben maar hij geloofde me niet erg. Tsja dan kan ik er ook niets meer aan doen, dan maar rijk...
Toen ik de volgende ochtend tijdens het ontbijt zei dat ik naar Hatta ging, startte Opy meteen met regelen. Ik hoefde niet met de publicboat want Reza ging naar Hatta, ik kon zo mee. Er werd iemand naar Reza gestuurd (eigenaar van "de buren") maar het bleek dat de boot vertrok voor een duiktrip. Dan was er nog een andere oplossing : Sofian uit Hatta was op Banda en ging terug. Reza zou het hem laten weten, ik zou bij het hotel worden opgepikt. Toen begon het wachten. Ik was nog bezig in een "echt" boek wat ik graag achter wilde laten i.v.m. het gewicht. Nou, ik had nog wel een extra boek(je) kunnen lezen! Ik begon ongerust te worden en dacht dat hij me misschien vergeten was of dat het niet goed was doorgegeven. Maar eens naar de buren om te kijken of zijn boot er nog lag. En yes, gelukkig! Er waren daar nog een paar mensen die ook meegingen dus mijn spullen uit het hotel gehaald en ook daar gaan wachten wat een stuk gezelliger was! Uiteindelijk was het ongeveer half 3 toen we vertrokken. Ondertussen nog wat drinken en kroepoek gehaald, kreeg inmiddels trek! Het was niet zo erg om te moeten wachten, lekker in de schaduw en aan zee... Gelukkig vertrokken we eindelijk, weerzien met Sofian was ook weer super! Nog een paar mensen oppikken onderweg en ergens 4 hele grote stukken ijs. Toen we aankwamen op Hatta, na een uurtje, was ik doornat. Niet alleen door de regen onderweg maar nog veel meer door de golven die naar binnen sloegen... Ze waren hoog en we gingen hard. Maar op Hatta scheen de zon!
Sampai nanti semua, amatooooo!