PULAU HATTA
Door: Yoke
Blijf op de hoogte en volg Joke
03 Mei 2016 | Indonesië, Kepulauan Banda
Selamat malam semua.
Even een beetje ander begin dan anders. Ik heb deze blog (en een paar volgende) dagen geleden al geschreven en ik ga er niets aan veranderen. Als ik het vandaag had moeten schrijven was het waarschijnlijk iets anders/soberder geworden. Kreeg vanmorgen het bericht dat een hele lieve tante van me heel plotseling is overleden. Vandaar.
Beetje nat maar heel gelukkig om weer op Hatta te zijn! We gingen aan land bij de homestay van Sofian. Ik moest nog even verder over het strand naar de homestay van Sarah en Adi. Sarah zat op de grond in de keuken, bezig met het eten. Bleef even in de deuropening staan en toen ze me zag begon ze te gillen... Dat was een gelukkig weerzien dus, van beide kanten. Ik moest direct aan de koffie of thee, lekker. Daarna wat spullen uitgepakt en haar net als Bada ook een fotoboekje gegeven. Wat ook hier erg in de smaak viel. Bikini aan, snorkel mee, trapje over, 5 à 10 meter lopen (de afstand ligt aan het getij) en de zee in... De vissen weer begroet, haha ze kenden me nog. Meteen alweer een hele grote zeeschildpad gezien, prachtig! Daarna weer op het muurtje gezeten zoals zo vaak. Er is bijna altijd wel wat te zien en mocht dat niet zo zijn dan is er altijd de zee, die verveelt nooit! Aan het begin van de avond weer genoten van Sarah's kookkunst, daar staat ze hier om bekend. Rond een uur of tien naar bed want dan gaat de elektriciteit uit. Het aggregaat gaat aan als het donker wordt, rond een uur of zes, dus het is zaak om dan ook direct alles aan te sluiten wat opgeladen moet worden. De rest van de dag is er geen stroom. Er is ook geen stromend water. Het regenwater wordt opgevangen en in de mandibak en emmers gedaan, hier zijn ze elke dag mee bezig. Opladen van de telefoon hoeft hier trouwens niet zo vaak, er is toch geen enkel bereik, zelfs niet om te bellen. Dat kan soms lastig zijn maar voornamelijk is het superrustig en heel relaxed!
De volgende dag was het in Nederland Koningsdag. Geen seconde aan gedacht, het is een andere wereld! Na het ontbijt eigenlijk niet veel bijzonders gedaan (zoals ook de andere dagen). Gezwommen, gesnorkeld, eind gelopen, gelezen, gepraat en dat soort dingen.
's Avonds na het eten een eind over het strand gelopen. Op de meeste plekken is het stikdonker, als je dan de zaklantaarn uitdoet: wat een sterrenpracht! Voel me altijd heel klein dan... Je ziet de Melkweg heel duidelijk, alleen foto's ervan maken gaat niet.
Wat ook zo leuk is hier, is dat er altijd wel iemand langskomt voor een praatje. 's Avonds zat ik of achter aan de zeekant of voor aan de wegkant. Meestal zaten er binnen de kortste keren meer mensen. Soms werd er gezongen, soms niet. Er werd in ieder geval niets gedronken tenzij water. Ook wel een verademing eigenlijk vergeleken bij ons waar bijna altijd gedronken moet worden! Je mist het niet en het is net zo gezellig! Roken gebeurt dan weer des te meer, zelfs Sarah rookt, maar alleen binnenshuis. Sarah en Adi zijn moslim maar zeker niet streng. Heb Adi niet één keer naar de moskee zien gaan. .. en hij lust ook wel een biertje, hebben we samen één keer gedeeld.
Die nacht regende het echt heel hard! 's Morgens was het droog maar bewolkt. Perfect weer om naar kampung Baru te lopen. Regencape mee en op pad. Verdwalen is hier moeilijk, er is maar één weggetje er naar toe. Mooi stuk om te lopen, alleen is er in kampung Baru geen enkele warung te vinden waar je koffie kunt drinken. Een gat in de markt dus! Ik was langs wat achterafweggetjes gegaan en kwam dan wel weer een paar mannen tegen die een kora-kora boot aan het bouwen waren. Dat zijn hele lange smalle boten waar ze één keer per jaar wedstrijden mee houden. En soms worden ze gebruikt bij andere festiviteiten. Poos gepraat en ook hier stonden er binnen de kortste keren een man of zes bij. Leuk hoor, ze vinden het sowieso al leuk als iemand wat Jndonesisch spreekt. En met mijn woordenboekje erbij komen we een heel eind haha. Terug begon het op het eind heel hard te waaien en een beetje te regenen maar de cape hield het...
Het was ook mooi weer om met een aantal mensen een stapel stenen te verplaatsen. De buren hadden die achter het erf van Sarah en Adi neergegooid wat Sarah een doorn in het oog was. Met negen man/vrouw een klein uurtje heel hard gewerkt en de klus was geklaard. Wij helemaal bezweet en Sarah helemaal blij!
Sampai nanti semua, amatooooo!
Even een beetje ander begin dan anders. Ik heb deze blog (en een paar volgende) dagen geleden al geschreven en ik ga er niets aan veranderen. Als ik het vandaag had moeten schrijven was het waarschijnlijk iets anders/soberder geworden. Kreeg vanmorgen het bericht dat een hele lieve tante van me heel plotseling is overleden. Vandaar.
Beetje nat maar heel gelukkig om weer op Hatta te zijn! We gingen aan land bij de homestay van Sofian. Ik moest nog even verder over het strand naar de homestay van Sarah en Adi. Sarah zat op de grond in de keuken, bezig met het eten. Bleef even in de deuropening staan en toen ze me zag begon ze te gillen... Dat was een gelukkig weerzien dus, van beide kanten. Ik moest direct aan de koffie of thee, lekker. Daarna wat spullen uitgepakt en haar net als Bada ook een fotoboekje gegeven. Wat ook hier erg in de smaak viel. Bikini aan, snorkel mee, trapje over, 5 à 10 meter lopen (de afstand ligt aan het getij) en de zee in... De vissen weer begroet, haha ze kenden me nog. Meteen alweer een hele grote zeeschildpad gezien, prachtig! Daarna weer op het muurtje gezeten zoals zo vaak. Er is bijna altijd wel wat te zien en mocht dat niet zo zijn dan is er altijd de zee, die verveelt nooit! Aan het begin van de avond weer genoten van Sarah's kookkunst, daar staat ze hier om bekend. Rond een uur of tien naar bed want dan gaat de elektriciteit uit. Het aggregaat gaat aan als het donker wordt, rond een uur of zes, dus het is zaak om dan ook direct alles aan te sluiten wat opgeladen moet worden. De rest van de dag is er geen stroom. Er is ook geen stromend water. Het regenwater wordt opgevangen en in de mandibak en emmers gedaan, hier zijn ze elke dag mee bezig. Opladen van de telefoon hoeft hier trouwens niet zo vaak, er is toch geen enkel bereik, zelfs niet om te bellen. Dat kan soms lastig zijn maar voornamelijk is het superrustig en heel relaxed!
De volgende dag was het in Nederland Koningsdag. Geen seconde aan gedacht, het is een andere wereld! Na het ontbijt eigenlijk niet veel bijzonders gedaan (zoals ook de andere dagen). Gezwommen, gesnorkeld, eind gelopen, gelezen, gepraat en dat soort dingen.
's Avonds na het eten een eind over het strand gelopen. Op de meeste plekken is het stikdonker, als je dan de zaklantaarn uitdoet: wat een sterrenpracht! Voel me altijd heel klein dan... Je ziet de Melkweg heel duidelijk, alleen foto's ervan maken gaat niet.
Wat ook zo leuk is hier, is dat er altijd wel iemand langskomt voor een praatje. 's Avonds zat ik of achter aan de zeekant of voor aan de wegkant. Meestal zaten er binnen de kortste keren meer mensen. Soms werd er gezongen, soms niet. Er werd in ieder geval niets gedronken tenzij water. Ook wel een verademing eigenlijk vergeleken bij ons waar bijna altijd gedronken moet worden! Je mist het niet en het is net zo gezellig! Roken gebeurt dan weer des te meer, zelfs Sarah rookt, maar alleen binnenshuis. Sarah en Adi zijn moslim maar zeker niet streng. Heb Adi niet één keer naar de moskee zien gaan. .. en hij lust ook wel een biertje, hebben we samen één keer gedeeld.
Die nacht regende het echt heel hard! 's Morgens was het droog maar bewolkt. Perfect weer om naar kampung Baru te lopen. Regencape mee en op pad. Verdwalen is hier moeilijk, er is maar één weggetje er naar toe. Mooi stuk om te lopen, alleen is er in kampung Baru geen enkele warung te vinden waar je koffie kunt drinken. Een gat in de markt dus! Ik was langs wat achterafweggetjes gegaan en kwam dan wel weer een paar mannen tegen die een kora-kora boot aan het bouwen waren. Dat zijn hele lange smalle boten waar ze één keer per jaar wedstrijden mee houden. En soms worden ze gebruikt bij andere festiviteiten. Poos gepraat en ook hier stonden er binnen de kortste keren een man of zes bij. Leuk hoor, ze vinden het sowieso al leuk als iemand wat Jndonesisch spreekt. En met mijn woordenboekje erbij komen we een heel eind haha. Terug begon het op het eind heel hard te waaien en een beetje te regenen maar de cape hield het...
Het was ook mooi weer om met een aantal mensen een stapel stenen te verplaatsen. De buren hadden die achter het erf van Sarah en Adi neergegooid wat Sarah een doorn in het oog was. Met negen man/vrouw een klein uurtje heel hard gewerkt en de klus was geklaard. Wij helemaal bezweet en Sarah helemaal blij!
Sampai nanti semua, amatooooo!
-
03 Mei 2016 - 19:20
Jeannette:
sterkte met het verlies van je tante -
03 Mei 2016 - 19:38
Annie:
Lieve Jo, 't is toch niet te geloven, dat je tante nu JUIST is overleden, terwijl jij nu (weer...) ver weg bent... Ik wens je sterkte met het verlies/gemis van haar, maar ik weet ook dat je deze dagen in gedachten dichtbij de familie zult zijn!
Ik heb al je laatste blogs gelezen, maar nog niet gereageerd op allemaal. Maar je weet dat ik elke keer érg uitkijk naar je schitterende verhalen en ik heb weer genóten!!!! :-)
Morgen vertrek je weer naar Ambon (en zul je het weer zonder internet moeten doen....voor ons weer heel jammer...) en ook daar zul je weer genieten van alles, van alle mensen daar en van alle hartelijkheid en gastvrijheid!!!!! Gewéldig!!!! Je bent inmiddels zó één met hun!!! :-)
Ik wens je weer héle fijne aankomende dagen toe!!!!
Liefs en XXX, Annie -
03 Mei 2016 - 21:55
Marja:
Och Joke. Ik wens je heel veel sterkte. Hele dikke kus. -
04 Mei 2016 - 10:59
Ria:
Ha Joke,
Ik volg je op je reis, ook nu, sterkte !
X
Ria -
06 Mei 2016 - 01:52
Joke Kruid:
Dank jullie wel! Niet fijn als je dan zo ver weg bent maar gelukkig is er tegenwoordig goed contact mogelijk.
Ik dacht idd dat ik hier geen internet zou hebben net als de vorige keer maar was even vergeten dat ik momenteel een Simkaart heb met internet...dus wel! -
06 Mei 2016 - 09:26
Rudolf:
Lieve Jo
Ik lees wel jou mooi reis verhalen, en niet altijd op kunnen reageren,
Maar ik volg je wel hihi
Heel veel sterkte met het verlies
Liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
